Lucius Appuleius Saturninus

MÖ. 105 civarında Ostia liman şehrinde quaestor görevinde bulunmuştur. Şehrin tahıl tedariki ile ilgili denetmenlik yetkileri senato'nun etkisiyle en yetkili üye Marcus Aemilius Scaurus tarafından elinden alınıp kendi üzerine geçirilince senatoya karşı bir hizip oluşturmaya başladı. MÖ. 103'ten 100'e dek plep tribünü görevini yürüten Saturninus politik kariyerinin en kilit yıllarını bu sürede yaşamıştır. Plep tribünlüğünü senato karşıtlığı ve kendi gücünün inşası adına kullanmıştır. Bu noktada Gaius Marius ile de başlangıçta bir işbirliği kurmuştur. Senatoya karşı olan politikalarını yoksul halkın desteğiyle uygulama yoluna giden Saturninus, tahıl paylarının fiyatlarında halk yararına iyileştirmeler yapmış ve Gaius Marius'un veteran askerlerine toprak dağıtımı konusunda yardımcı olup Marius ile ittifakını sağlamlaştırmıştır. Yargısal reformlara gitmiş ve kalıcı ihanet mahkemeleri kurdurmuştur. Bu mahkemelerle senatodaki muhalefete göz dağı vermiştir. Quintus Caecilius Metellus Numidicus mö. 102 yılında censor seçilince Saturninus ve iş arkadaşı Glaucia'yı senatodan atma girişiminde bulunmuş; ancak başarısız olmuştur. Ertesi sene hakkındaki davalardan equites (atlı sınıf) desteğiyle beraat eden Saturninus, bu desteği arkadaşı Glaucia'nın çıkardığı ve equiteslere üst mahkemelerdeki jürilik yetkilerini iade eden yasa ile sağlamıştır.[1]

MÖ. 100 yılında Marius 6. kez konsül, Saturninus tribün ve Glaucia da praetor seçilmişti. Cisalpina Galya civarında toprakların dağıtımı yasasının geçişi nedeniyle ortaya çıkan karmaşa Cimbri istilası ve toprak dağıtımı için Latin kolonilerinin oluşturulması neticesinde dindi. MÖ. 99'da yeniden tribün seçilen Saturninus, Glaucia'nın konsül seçimlerine adaylığı için girişimde bulunsa da Marius tarafından bu adaylık engellenmiştir. Bunun üzerine plep meclisini devreye sokarak Glaucia'nın adaylığını zorlayan Saturninus'un hamlesine karşı, senato en yetkili üyesinin çağrısıyla senatus consultum ultimum ilan edildi ve Gaius Marius göreve çağrıldı. Marius olağanüstü yetkilerini kullanarak Saturninus ve Glaucia'yı gözaltına aldırdı ve onları senato binasına kilitledi. Bu önlem işe yaramadı, öfkeli kalabalık çatıya çıkarak kiremitleri kaldırdı ve Saturninus ile Glaucia'nın bulunduğu yere ulaştılar. Yukarıdan onların üzerine kiremitleri atmak suretiyle katledildiler. Saturninus ve Glaucia'nın ölümü, Tiberius Gracchus ile başlayan siyasi linç sürecinin önemli bir halkası olup Cumhuriyet'in anarşi ortamına girmesine neden olmuştur.[1]