Kuark modeli

Kuark modeli 1964'te Murray Gell-Mann ve George Zweig tarafından birbirlerinden bağımsız olarak ortaya atılmıştır.[1] Kuarklar hodronlar için oluşturulan bir düzenlenim şemasının parçaları olarak tanıtıldı ve 1968 yılına kadar onların varlığı ile ilgili çok az fiziksel kanıt bulunuyordu.[2][3] Altı kuarkın tamamı hızlandırıcı deneylerinde gözlemlendi, keşfedilen son kuark olan üst kuark ilk kez 1995'te Fermilab'da gözlendi.[1]

Ayrıca bakınız

Atomaltı parçacık

Kaynakça

B. Carithers, P. Grannis (1995). "Discovery of the Top Quark" (PDF). Beam Line. Cilt 25 (3 bas.). SLAC. ss. 4-16. 3 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2008.
E.D. Bloom (1969). "High-Energy Inelastic e–p Scattering at 6° and 10°". Physical Review Letters. Cilt 23 (16 bas.). ss. 930-934. doi:10.1103/PhysRevLett.23.930.
M. Breidenbach (1969). "Observed Behavior of Highly Inelastic Electron–Proton Scattering". Physical Review Letters. Cilt 23 (16 bas.). ss. 935-939. doi:10.1103/PhysRevLett.23.935.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Carithers-1] B. Carithers, P. Grannis (1995). "Discovery of the Top Quark" (PDF). Beam Line. Cilt 25 (3 bas.). SLAC. ss. 4-16. 3 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2008.

[Bloom-2] E.D. Bloom (1969). "High-Energy Inelastic e–p Scattering at 6° and 10°". Physical Review Letters. Cilt 23 (16 bas.). ss. 930-934. doi:10.1103/PhysRevLett.23.930.

[Breidenbach-3] M. Breidenbach (1969). "Observed Behavior of Highly Inelastic Electron–Proton Scattering". Physical Review Letters. Cilt 23 (16 bas.). ss. 935-939. doi:10.1103/PhysRevLett.23.935.