Kistler

Kistlerin geçmişi, anayurtları olan Güney Çeçenya’ya dayanır. Kistlerin ataları 1830'lar ve 1870'lerde Gürcistan’ın doğusundaki Pankisi Vadisine göç ettiler. Bir kısmı Tuşeti ve Kaheti bölgesine yerleşti. Bu halk Gürcistan’da Kistler (ქისტები) olarak adlandırıldı. Kistler, dil ve köken olarak Nah dillerini konuşan Çeçenlere ve İnguşlara yakın bir halktır, ama gelenek ve yaşam biçimi açısından Gürcistan’ın doğusundaki Dağlılara daha yakındırlar.

Kistler, Gürcistan’ın aynı kesiminde yerleşik, Kuzey Kafkas kökenli başka bir topluluk olan Batslar ile ilişkilidirler.

Günümüzde Pankisi Vadisinde sekiz Kist köyü bulunmaktadır: Duisi, Jibahevi, Cokolo, Şua Halatsani, Omalo ve Birkiani. Oldukça küçük bir topluluk olan Kistler, komşu Çeçenya’dan son yıllarda göçen nüfusla birlikte daha büyük bir grup haline geldi.

Kistlerin geçmişi hakkında kesin bilgiler yoktur. Onlardan ilk kez 1880'lerde Gürcü basınında söz edilmiştir.

Ünlü Gürcü şair Vaja-Pşavela, Aluda Ketelauri ile Konuk ve Ev Sabihi adlı yapıtlarında Kistler ile Hevsurluların 18 ve 19. yüzyıllardaki çatışmalarını ele alır.

İkinci Çeçen Savaşı sırasında Kistler, Çeçenistan’dan göç etmek zorunda kalan 7.000 kadar mülteciye kapılarını açmıştır.

Kistlerin çoğunluğu Sünni Müslüman’dır. Pankisi Vadisi, Tuşeti ve Kaheti’de az sayıda Hristiyan Kist de vardır. Hristiyan Kistler, Gürcü Ortodoks kiliselerinde ibadet ederler. Hristiyan Kistler, Gürcistan Aziz Giorgi gününde yerel anlayışla Tetri Giorgoba bayramını kutlarlar.