Kenan dilleri
Kenan dilleri (veya Kenanca) Sami dil ailesine ait Kenanlılar'ı, İsrailoğullarını, Fenikelileri ve Filistileri kapsayan Kenan topraklarındaki insanların konuştukları dillerdir. Anadil olarak bu dillerin hepsi birinci milenyumda nesli tükenmesine rağmen İbranice yazınsal ve dini bir dil olarak Yahudiler arasında hayatta kalmayı başardı ve 19. yüzyılda Eliezer Ben Yehuda'nın çabalarıyla tekrar günlük hayatta konuşulan bir dil haline getirildi. Fenike dili (özellikle Kartaca'daki Pön dili) Batı Akdeniz'e kadar yayıldı; bu dilin de nesli tükenmiş olmasına rağmen varlığı Fenike'nin varlığından daha uzun sürdü.
Sınıflandırma
Kuzey Kenan dilleri
Güney Kenan dilleri
- Ammon dili[1] - Ammonitlerin dili
- Moav dili[1]
- Edom dili[1]
- İbranice - Çoğunlukla Yahudiler'in konuştuğu dil.
- Tora İbranicesi[2][3][4] - İsrailoğulları tarafından kullanılan dil. Farklı diasporalarda farklı telaffuzları vardır.
- Mişna İbranicesi[4][5]
- Orta Çağ İbranicesi[2][3][4][5][6][7]
- Haskala İbranicesi[2][6][8]
- Modern İbranice - Haskala İbranicesi'nden türemiştir.
- Güncel İsrail İbranicesi - İsrail'de konuşulan dildir.
Notlar
- Nesli tükenmiş dil
- Edebiyat alanında kullanılan dil
- Şiirsel amaçlı kullanılan dil
- Ayinlerde kullanılan dil
- Hahamların kullandıkları dil
- Bilim alanında kullanılan dil
- Lingua franca dili
- Gazetecilik alanında kullanılan dil
Kaynakça
- The Semitic Languages. Routledge Language Family Descriptions. Robert Hetzron. New York: Routledge, 1997.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.