Karizmatik otorite

Karizmatik otorite (İngilizce: Charismatic authority), Alman sosyolog Max Weber tarafından geliştirilen bir liderlik kavramıdır. Otoritenin liderin karizmasından kaynaklandığı bir tür örgütlenme veya bir liderlik türünü içerir. Bu, diğer iki otorite türünün tersidir: yasal otorite ve geleneksel otorite. Üç türün her biri, Max Weber'in üçlü yetki sınıflandırmasının bir parçasını oluşturur.

"Karizma", başlangıçta Aziz Paul'un ilk yüzyılda ortaya çıkan Hıristiyan topluluklara yazdığı mektuplarla öne çıkan eski bir Yunanca terimdir. Bu bağlamda, genellikle Kilise'nin ilk liderlerinde Tanrı'nın otoritesini gösteren, ilahi kökenli bir "armağan"a atıfta bulundu. Max Weber bu teolojik kavramı aldı ve genelleştirdi, takipçilerinin atfettiği bir şey olarak gördü ve böylece onu siyasi, askeri, ünlü ve Hristiyan olmayan dini yarışmalara uygulayan sosyologların kullanımına açtı.[1] Kullanılan diğer terimler "karizmatik tahakküm"[2] ve "karizmatik liderlik"tir.[3]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Joosse, Paul. 2014. "Becoming a God: Max Weber and the Social Construction of Charisma. Journal of Classical Sociology 14(3) 266–283. http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1468795X14536652
  2. Power, Domination, Legitimation, and Authority Sociology 250 Retrieved October 2006
  3. Adair-Toteff, Christopher, Max Weber’s Charisma, Journal of Classical Sociology, Vol. 5, No. 2, 189–204 (2005)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.