Kapitülasyon

Kapitülasyon, bir devletin bir anlaşmaya bağlı olarak başka devletlere tanıdığı iktisadi ve sosyal ayrıcalıklara denir. Müslüman hükümdarların Avrupalı tacirlere vermiş olduğu ticari faaliyet iznidir. Osmanlı döneminde ilk kez Fatih Sultan Mehmet tarafından Venedik Devleti'ne İstanbul'da elçi bulundurma hakkı verilerek siyasi kapitülasyon verilmiştir. Ancak bu kapitülasyonların Osmanlıya ait bir sistem olduğu manasına gelmemelidir. Kapitülasyonlar pek çok Avrupa toplumu olmak üzere Osmanlıdan önceki diğer Anadolu toplumlarında da uygulanmış ticari ve sosyal ayrıcalıklar bütünüdür.

Kapitülasyon kelimesinin kökeninde Latince caput (baş) sözcüğü vardır. Geniş anlamıyla kapitülasyon baş eğmek, teslim anlaşması yapmak anlamlarını taşır. Tarihte kazandığı özel anlamla kapitülasyon, bir ülke tarafından başka bir ülkenin vatandaşlarına verilen ticari ayrıcalıklar bütünüdür.

Osmanlı Devleti tarafından yükselme döneminden imparatorluğun dağılışına değin Avrupa devletlerine çeşitli kapitülasyonlar verilmiştir. Osmanlı Devleti II. Mehmed döneminde Venediklilere, I. Süleyman döneminde Fransızlara çeşitli amaçlar doğrultusunda kapitülasyonlar vermiştir. Aynı zamanda dağılma döneminde Balta Limanı Ticaret Antlaşması ile İngilizler'e, Hünkâr İskelesi Antlaşması ile Ruslar'a çeşitli kapitülasyonlar vermiştir.[1]

İsviçre kapitülasyonları

İsviçre paralı askerlerinin Fransız monarşisi tarafından orduda kullanılması için 1444 ile 1492 yılları arasında yaygın olarak yapılan devlet anlaşması. Bu anlaşmalar Fransız monarşisi ile ilgili İsviçre kantonu ya da soylu ailesi arasında yapılırdı ve anlaşmaların "capitula"lardan (bölümler) oluşan standart yapısından dolayı "Capitulación" adı verilirdi. Detaylarda farklılıklar olsa da, genel olarak anlaşmada istihdam edilecek askerlerin sayısı, ödeme veya diğer sağlanacak faydalar ve Fransız kanunlarından ayrı tutulmaları gibi taahhütler yer alırdı.[2]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/19/1152/13555.pdf
  2. Tozzi, Christopher J. Nationalizing France's Army. p. 20. ISBN 978-0-8139-3833-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.