Kızıl Tugaylar

Kızıl Tugaylar (İtalyanca: Brigate Rosse, kısaca BR ) 1970 yılında Alberto Franceschini, kız arkadaşı olan Margherita "Mara" Cagol ve Renato Curcio tarafından kurulan solcu militan bir örgüttür. Marksist Kızıl Tugaylar örgütünün amacı silahlı mücadele vererek devrimci bir devlet kurmak ve İtalya'yı Batı Bloğu'ndan çıkarmaktı.

Başlığın diğer anlamları için Kızıl Ordu (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Kızıl Tugaylar tarafından kaçırılan Aldo Moro

1978 yılında İtalya Hristiyan Demokrat Partisi (Democrazia Cristiana) başkanı ve İtalya başbakanı Aldo Moro'yu kaçırdılar ve öldürdüler. 1984'teki bölünmenin ardından iki fraksiyona ayrılan örgüt, 1989'da Soğuk Savaş'ın bitimine kadar zorlukla ayakta kalabildi ve şu anda orijinal üyelerinden hiçbiri kalmamış zayıf bir örgüt konumundadır. 1970'ler boyunca Kızıl Tugaylar yaklaşık 14,000 şiddet eyleminden sorumlu tutulmuşlardır.

Örgütün sloganı "Bir kişiyi vur, yüz kişiyi eğit" olmuştur. Eylemlerine ufak çaplı kundaklama ve bombalamalarla başlayan örgüt 1974 yılından itibaren devletin kalbine saldırma stratejisini benimsemiştir. Bu plan dahilinde savcılar, yargıçlar, güvenlik güçleri, profesörler, teknokratlar hedef seçilmiş; birçok kişiye suikast yapılarak öldürülmüştür. Bu stratejinin ilk eylemi de 1974 yılında Cenova'da kaçırılan yargıç Mario Sossi olmuştur.[1] Bu eylemden sonra Mario Sossi serbest bırakılsa da Kızıl Tugaylar'ın saldırıları İtalya'da şiddetini arttırarak devam etmiştir.[1]

Aldo Moro'nun öldürülmesi

Kızıl Tugaylar 1978 yılında Aldo Moro'yu kaçırmışlardır. Moro'yu 55 gün rehin tuttuktan sonra isteklerinin yerine getirilmediğini öne sürerek kendisini öldürmüş, cesedini yol kenarına park etmiş bir aracın bagajına yerleştirmişlerdir.[1]

Kaçırılma süreci ve ardından yaşanılanlar 2003 yapımı Buongiorno Notte filminde işlenmiştir.

Aldo Moro cinayetinden sonra İtalya çapında güvenlik güçleri tarafından sürekli takip edilen Kızıl Tugaylar 80'li yılların başında yakalanan militanların itirafları sonucunda büyük ölçüde çökertilmiş, lider kadrosunun çoğu yakalanmıştır.[1] 90'lı yıllara girilirken değişik fraksiyonlara ayrılan Kızıl Tugaylar etkinliğini büyük ölçüde yitirmiş, eylemleri yok denecek kadar azalmıştır.

Kaynakça
  1. La Storia d'Italia di Indro Montanelli - 11 - Il terrorismo fino al sequestro e all'uccisione di Aldo Moro 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Dailymotion.com (İtalyanca).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.