I. Protokol

I. Protokol, uluslararası çatışmalarda kurbanların korunmasıyla ilgili olarak Cenevre Sözleşmeleri'ne 1977 yılında eklenen protokol.[1]

CS I–IV ile P I–III uygulayanlar	CS I–IV ile P I–II uygulayanlar
CS I–IV ile P I and III uygulayanlar	CS I–IV ile P I uygulayanlar
CS I–IV ile P III uygulayanlar	CS I–IV ile ile P uygulamayanlar

1. ve 4. maddede silahlı çatışmalara atıfta bulunarak insanların sömürgecilik hakimiyeti, yabancı işgal kuvveti ve ırkçı rejimlere karşı savaşın kabul edilebilir olacağını ve direniş hareketi olarak yapılabileceğini öngörür.[2]

Kaynakça

Protocol Additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Protection of Victims of International Armed Conflicts (Protocol I), 8 June 1977, ICRC; International Committee of the Red Cross
Gardam, Judith Gail (1993). Non-combatant Immunity as a Norm of International Humanitarian 12 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.,Martinus Nijhoff, s. 91, ISBN 0-7923-2245-2.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Protocol Additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Protection of Victims of International Armed Conflicts (Protocol I), 8 June 1977, ICRC; International Committee of the Red Cross

[2] Gardam, Judith Gail (1993). Non-combatant Immunity as a Norm of International Humanitarian 12 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.,Martinus Nijhoff, s. 91, ISBN 0-7923-2245-2.