I. Alarik

I. Alarik, 370 yılında Tuna Nehri deltasındaki bir adada dünyaya gelmiştir. 395 yılında Vizigot kralı olmuş ve krallığı öldüğü 410 yılına kadar sürmüştür. Roma'yı yağmalayan ilk Cermen asıllı komutandır. Başlarda amacı halkını Roma'ya yerleştirmek iken, sonunda şehri yağmalamış ve bu olay Batı Roma'nın sonunu hazırlamıştır.
401 yılında Alarik, İtalya'yı işgal etti, ancak 6 Nisan 402 tarihinde Pollentia (modern Pollenza) de Roma küçük saldırılarla general Flavius ​​Stilicho'ya yenildi. Vizigotlar büyük bir sübvansiyon ödemesi yaptı. Roma Senatosu zorla da olsa ikinci bir işgal olarak Verona Savaşını başlattı ama hüsrana uğradılar.

Alarik
395'te şehri fethettikten sonra Atina'dan geçen Alarik'i tasvir eden 1920'lerden bir illüstrasyon
Vizigot Kralı
Hüküm süresi	395–410
Taç giymesi	395
Önce gelen	Athanarik
Sonra gelen	Ataulf
Hanedan	Balti hanedanı
Babası	Bilinmiyor[1]
Doğum	370 (ya da 375) Peuce Adası, Dobruca
Ölüm	410 Cosenza, Calabria
Defin	Busento Nehri, Calabria
Dini	Aryanizm

Roma yolları boyunca hızla ilerleyen Alarik, Aquileia ve Cremona kentleri yağmaladı ve Adriyatik Denizi boyunca uzanan toprakları perişan etti. Vizigot lideri bunu üzerine 408 yılında Roma'yı kuşattı. Sonunda, Senato kendisine önemli bir sübvansiyon verdi. Ayrıca, Alarik, Roma bölgesindeki 40.000 Got köleleri özgürleştirmek için Senato'yu zorladı. Attalos, Alarik'i magister utriusque militiae ("iki hizmet efendisi") olarak atadı ama Afrika'ya bir ordu göndermesine izin vermedi. Honorius ile müzakereler bozuldu ve Alarik 410 yazında Attalos'u tahttan indirdi ve üçüncü kez Roma'yı kuşattı. Üç gün boyunca askerleri Roma'yı yağmaladılar. Vizigotlar yağmalanmalarına rağmen sakince insanları tedavi ettiler ve yağmalanmayı birkaç yanmış ev ile kapadılar. Vizigotlar kuzeye doğru ilerlerken bir fırtına Alarik'in filosunu yıktı. Sicilya ve Kuzey Afrika'yı işgal için bir plan yapan Alarik, Roma'yı terk ederken öldü.

Alarik ölünce, Busento Nehri'nin bir kolunun yatağını değiştirip, Alarik'i oraya gömüp yatağı nehri yeniden aynı yere yönlendirmişlerdir. Bunu yapan işçiler mezarın nerede olduğu bilinmesin diye öldürülmüştür.