Hipostatik Birlik

Hipostatik birlik (Yunanca: Grekçe: ὑπόστασις hypóstasis, "tortu, temel, öz), ana akım Kristoloji'de İsa'nın bir hipostazdaki (ya da bireysel varoluştaki) insanlığını ve tanrısallığını betimlemek için kullanılan bir teknik terim.[3]

Azize Katerina Manastırı'ndaki bilinen en eski Pantokrator İsa ikonası. İki taraftaki farklı yüz ifadesi, İsa'nın hem tanrısal hem insani ikili doğasını vurgular.[1][2]
Yüzün iki tarafının ayna yansımasıyla tamamlanmış halleri

Hipostatik birliğin en temel açıklaması, İsa'nın hem Tanrı hem de insan olmasıdır, bu birlik onun tanrısallığı, aynı zamanda insanlığıdır. 

431'deki Birinci Efes Konsili bu doktrini kabul etti ve önemini tasdik etti. İsa'nın tanrılığı ve insanlığı logosdaki hipostaza ve  doğaya göre bir olmuştur.

Hipostaz

Yunanca hipostaz terimi, 4. yüzyılın sonları ve 5. yüzyıldaki Kristolojik tartışmalardan önce teknik bir terim olarak kullanılmaya başlandı. Terim, Hristiyanlık öncesi zamanlarda, Yunan felsefesi (ağırlıklı olarak Stoacılık) tarafından kullanıldı. Terimin Yeni Ahit'teki bazı kullanımları, terimin sonraki teknik kavranışını haber veriyor. Motamot çevirisi "öz" olsa da, kafa karışıklığına neden olduğu için Yeni Amerikan Standart Kitâb-ı Mukaddes'e göre "varoluş, sürerlik" olarak çevrilmiştir. Hipostaz, Platon'un idealarının aksine gerçek ve somut bir varlığı simgeler.

Kierkegaard'ın "Felsefe Parçaları ya da Bir Parça Felsefe"sinde, İsa'nın ikili doğası paradoks, hatta en büyük paradoks olarak incelenmiştir. Çünkü kusursuz biçimde iyi, mükemmel bilgili, son derece güçlü bir varlık olarak anlaşıldığı haliyle Tanrı, tamamen gerçek bir insan olmuştur. Hristiyan anlayışa göre günahkar, iyilik, bilgi ve anlayış bakımından sınırlı bir varlık haline gelmiştir. Bu paradoks Kierkegaard'a göre sadece kişinin akıl ve kavrayışından inanca doğru bir sıçrama yapmasıyla aşılabilir. Sonuç olarak hipostatik birlik paradoksu, Tanrı'ya daimi bir inanç için hayati öneme sahip.

Kaynakça
  1. God's human face: the Christ-icon by Christoph Schoenborn 1994 0-89870-514-2 page 154
  2. Sinai and the Monastery of St. Catherine by John Galey 1986 977-424-118-5 page 92
  3. Lewis Sperry Chafer 20 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Systematic Theology. 1947, reprinted 1993; 0-8254-2340-6. Chapter XXVI ("God the Son: The Hypostatic Union"), pp. 382–384. (Google Books) 19 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.