Hamilton prensibi

Fizikte, Hamilton prensibi, William Rowan Hamilton’un sabit eylem ilkesinin formülasyonudur (tarihsel formülasyonlar için bu makaleye bakın). Fiziksel bir sistemin dinamikleri Lagrange tabanli bir fonksiyonel için varyasyonel bir problemin tarafından belirlenir. Lagrange, sistemi ve üzerine etki eden kuvvetler ile ilgili tüm fiziksel bilgileri içeren bir fonksiyondur. Varyasyonel problemi ise fiziksel sisteminde hareketin diferansiyel denklemlerine eşdeğerdir ve türetilmesini sağlar. Hamilton prensibi klasik mekaniği için formüle edilmiş olsa da elektromanyetik ve yerçekimsel alanlar gibi klasik alanlarda geçerlidir ve hatta kuantum mekaniği, kuantum alan teorisi ve kritiklik teorileri kadar uzatılmıştır.

Matematiksel formülasyonu

Hamilton ilkesi, bir sistemde genelleştirilmiş koordinatlarla tanımlanan gerçek evrimi olan ’yi belirtilen iki durum and ve belirtilen iki zaman and arasında

.

eylem fonkiyonel’in durgun noktasi (varyasyonu sıfır olan nokta) olduğunu belirtiyor, ki orada sistemin Lagrange fonksiyonudur. Yani, gerçek evrimin herhangi birinci derece perturbasyonu (en fazla) ikinci derece'ye sonuçlanır, 'de değişir. eylemi bir fonksiyoneldir, yani, giriş olarak bir fonksiyonu alır ve tek bir skaler numara geri verir. In terms of functional analysis, Hamilton's principle states that the true evolution of a physical system is a solution of the functional equation

Kaynakça

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.