Hışıroğlu, Devrek

Rivayet odur ki; eski adı Pürnerler'dir. Ancak köylerde sıkça görülen hak paylaşımı sırasında kardeşler arasında çıkan tartışma büyür. Olay zamanın kadısına nakleder. Kadı bir türlü orta yolu bulamaz. Taraflar uzlaşmaya yanaşmaz. Ve kadı efendi bu kardeşlere hitaben "Ulan ne hışırmışsnızı be!" der. Gel zaman git zaman köyün adı Hışıroğlu kalır. Köyde "Hışırlar" olarak anılan bir mahalle olması bu rivayeti güçlendiriyor.

Eski gelenek ve göreneklerin hızla kaybolduğu günümüzde bu erozyonu en hızlı yaşayan yerlerden biri de köyümüzdür. Özellikle gençlerin istihdam sorunu yaşamaları, köyde ilkokulun taşımalı sistemle yapılması, dışarıya göç gibi nedenlerle bu erozyon artmıştır. Nüfusun hatırı sayılır bir bölümü yurt dışında özelde Almanya, Belçika gibi ülkelerde yaşamaktadır.

Şimdilerde pek görülmese de, köy düğünlerinde "Köçek-Davul,zurna" pek meşhurdur. Özellikle yaz aylarında gurbetçilerinde yurda gelmesiyle düğünlerde artış olur. Düğünlerde, kına gecesi kadınlar kız evinde eğlence yaparken; kız tarafının erkekleri (kız alayı), damadın arkadaşları "Horata" denilen eğlence düzenlerler.

Kına gecesi; yurdumuzun birçok yerinde olduğu gibi düğünden bir gece önce kız evinde "kına gecesi" düzenlenir. Kız eline kına yakılır. Adet üzere gelin bahşiş almadan elini açmaz. Kına yakılırken gelini ağlatmak için acıklı türküler söylenir. En bilinenleri, Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar, Kınayı getir aney...

Düğün günü ziyaretçiler erkek evinde verilen düğün yemeğine katılırlar. Gruplar halinde gelen misafirlere sofralar kurulur. Kız tarafına özel ihtimam gösterilir. Sofra oldukça zengindir. Düğünlerin yaz aylarında olduğunu varsayacak olursak ortalama menü şu şekildedir, Çorba, Haşlama Et, Pilav, Dolma, Nohut/Taze Fasulye, Kavun, Karpuz, Üzüm, ilk anda aklıma gelen bunlar hayli uzun zaman oldu hani düğüne gitmeyeli. Meytar (davul, zurna, kemani, cümbüş ve köçek) olmazsa olmazlardandır. Gelen her grubu eğlendirirler. Kız tayfası başta olmak üzere ağır misafirler (özel konuklar) en az 500–600 m mesafeden meytarla karşılanır. Gün boyu verilen ziyafetin ardından ikindi vaktinden sonra "gelin alma" başlar. Yakın mesafeyse yürüyerek, değilse araçlarla konvoy halinde kız evine gidilir.

Kızevinde ayrı bir telaş vardır. Gelen misafirler için eve en yakın düz alanda oturma yerleri hazırlanır. Gelenlere şerbet ikram edilir. Şerbet dağıtan kişiye bahşiş verilir. Kız tarafı oğlan tarafına kapıyı açmaz. Adettendir, mutlaka yüklü bir bahşiş verilerek kapı açtırılır. Gelinin kuşağını (varsa) erkek kardeşi bağlar. Mutlaka ona da bahşiş verilir. Gelin babasının ve kardeşinin kolunda kapıdan çıkar. Vur meytar! sesiyle meytar vurmaya başlar. "Kız havası" deniyordu sanırım. Kalabalığın arasında kurulan masaya gelirler. Takı merasimi başlar; "Damadııın amcası oğlundaan 50 milyon lira, Alamanya'daki halasından 100 mark..." Takıların ardından yapılan duayla merasim son bulur ve erkek tarafı yola koyulur. Gelin anası başlar yas etmeye "Mancarları diktiing yimeden giiitting. A benim de yaaavruuum....." Gelin arabası eve yakın bi mesafede durur. Artık gelin ve damat için işkence başlamıştır. Hemen çilingir sofrası kurulur. Ve yeniden "Vur meytar!" denir. Başlar meytar yeniden çalmaya. Yarım saat içerler, 5-10metre ileriye giderler. Gelin ve damat arabada beklemektedirler. Yine içerler, yine giderler ve bu epey sürer.

Kimi zaman, gelin eve çıktıktan sonra mahallenin kızları toplanırlar ve erkek evinde gelinle oynarlar. Ertesi gün "Duvak" vardır. Niyet hasıl olmuşsa, kadınlar arası küçük çaplı bir eğlencedir aslında.

Zonguldak iline 57 km, Devrek ilçesine 2 km uzaklıktadır. Köy ortalama 15-20 haneli mahallelerden oluşan 10 mahalleye sahiptir. Bunlar; 1-Kademler (Çukurköy) 2-Kocaoğlu 3-Uzunalioğlu (Ötesal/Öteköy) 4-Çay 5-Yanazlar 6-İbrahimbeyler 7-Hışırlar 8-Delemetler 9-Çıtırgalar 10-Osmanlar

Arazi oldukça engebelidir. Tarıma elverişli arazi oldukça azdır. Buna rağmen köy halkı kendi ihtiyacının bi kısmını karşılayacak kadar ekip biçmektedir. Buğday, arpa, mısır, yulaf ekilir.

• Yerelnet