Günahkâr Gönüller

Günahkâr Gönüller[1], 1954 İtalya yapımı dramatik dönem filmidir. Özgün adı Senso olan film 11 Aralık 1956 tarihinde Türkiye'de gösterime girmişti.[2]

Günahkâr Gönüller
Senso
"Günahkâr Gönüller" (Senso) filminin Fransa'da basılmış bir afişi
Yönetmen	Luchino Visconti
Senarist	Luchino Visconti Camillo Boito (kısa roman)
Oyuncular	Alida Valli Farley Granger Massimo Girotti
Müzik	Giuseppe Verdi (Il trovatore) Anton Bruckner (7. Senfoni)
Görüntü yönetmeni	Aldo Graziati
Kurgu	Mario Serandrei
Stüdyo	Lux Film
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Dram, savaş, romantik, tarih
Renk	Renkli (Technicolor)
Yapım yılı	1954
Çıkış tarih(ler)i	Eylül 1954, Venedik Film Festivali, İtalya 8 Temmuz 1968 ABD 11 Aralık 1956, Türkiye (Yeni Melek Sineması)
Süre	118 dakika
Ülke	İtalya
Dil	İtalyanca (yer yer Almanca)
Devam filmi	Senso '45 (Kara Melek) (2002)
Diğer adları	Günahkâr Gönüller (Türkiye) J'ai tué mon amour (Fransa) Livia (ABD) The Wanton Countess(ABD, TV) Senso (İspanya) Sehnsucht (Almanya)

Luchino Visconti'nin başyapıtlarından biri olan bu filmin senaryosu, Camillo Boito (1836 – 1914)'nun 1882'de yazdığı aynı adlı kısa romanından yine Visconti tarafından kalabalık bir senarist grubuyla birlikte uyarlanmıştır. Başrollerini İtalyan aktris Alida Valli ile Amerikalı aktör Farley Granger'ın paylaştıkları filmin ses kuşağında başta Il trovatore olmak üzere Giuseppe Verdi'nin ve Anton Bruckner'in eserlerine çokça yer verilmiştir.

"Günahkâr Gönüller", 1866 yılında Avusturya işgalinin son günlerinde Venedik'te işgalcilere karşı tepkilerin dorukta olduğu bir zamanda, direnişin başındaki Kont Ussoni'nin evli yeğeni Kontes Livia Serpieri (Alida Valli)'nin Avusturyalı Teğmen Franz Mahler (Farley Granger)'le yaşadığı yasak aşkı anlatır. Visconti romandan farklı olarak filminde bu aşkı biraz daha geri plana iterek savaşı ve direnişi öne çıkarmıştır. Ayrıca Visconti teğmenin romandaki Remigio Ruz olan adını filmde büyük besteci Gustav Mahler'e olan hayranlığından dolayı Franz Mahler yapmıştır.

Çöküşü ve çürüyüşü yücelten, bunu yaparken de zarafetle ustaca harmanlayan bu destansı film başta İtalya olmak üzere birçok ülkede sansüre takılmıştı. Film 1968'de ABD'de kesilerek gösterilebildi.[3]. "The Wanton Contessa" adlı bu İngilizce versiyonun bazı diyalogları Tennessee Williams ve Paul Bowles tarafından yeniden yazılmıştır.[4]

Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan ödülüne aday gösterilen filme, "en iyi görüntü yönetimi" dalında "İtalyan Ulusal Film Eleştirmenleri Sendikası" tarafından "Gümüş Kordela" ödülü verildi.

2002'de yine İtalya'da filmin bir yeniden çevrimi yapıldı. Tinto Brass'ın yönettiği Senso '45 adındaki bu film ertesi yıl Türkiye'de Kara Melek adıyla gösterime girmişti. Bu yeni uyarlamada konu II. Dünya Savaşı'na taşınmıştır.