Firuz Şah (Zerrin Külah)

Firuz Şah, Pîrûz Şâh veya tam adıyla Pîrûz el-Kürdî es-Sencânî[1], "Zerrin Külah" (Kırmızı külah, Kızıl sapkalı) lakabıyla tanınan İran toplumunun önde gelenlerdendir. Kürt kökenli olduğu bilinir.[2][3][4] Safevi Hanedanı'na da isim babalığı yapmış olan Safiyüddin İshak'ın beşinci atasıdır. Musa Kâzım neslinden ve dolayısıyla Ali soyundan olduğu rivayet edilir.[5] Seyyidlik iddiası Seyh Cüneyd'den itibaren ortaya atılmıştır.[4] Bu amaçla Safevetü's-Safa eserine sonraki dönemlerde ilk nüshalarda yer almayan bazı ilaveler yapılmıştır.[6] Safevetü's-Safa eserinde kendisine Leningrad nüshasının dahilinde Ibrahim bin Ethem'in çocuklarının ordusunda görev yapan esir bir Türkmen, aynı eserin Ayasofya nüshasında ise Kürt denmektedir.

Kaynakça
  1. Şah, Serap (2007) Safvetü's-Safâ'da Safiyyüddîn-i Erdebîlî'nin hayatı, tasavvufi görüşleri ve menkibeleri, Doktora tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü / Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Tasavvuf Bilim Dalı, s. 26-28
  2. Nejat Birdoğan, Anadolu ve Balkanlarda Alevi yerleşmesi: Ocaklar, Dedeler, Soyağaçları, Alev Yayınları, 1992, s. 143.
  3. Barry D. Wood, Barry D. Wood, The Tarikh-i Jahanara in the Chester Beatty Library: an illustrated manuscript of the "Anonymous Histories of Shah Isma'il", Islamic Gallery Project, Asian Department Victoria & Albert Museum London, Routledge, Volume 37, Number 1 / March 2004, Pp: 89 - 107
  4. Faruk Sümer, Safevî Devletinin Kuruluşu ve Gelişmesinde Anadolu Türklerinin Rolü, Selçuklu Tarih ve Medaniyeti Enstitüsü Yayınları, Ankara 1976, s.1-3
  5. In the Silsilat-ol-nasab-i Safawiya (composed during the reign of Shah Suleiman)(1667–1694), written by Shah Hussab ibn Abdal Zahidi, the ancestry of the Safavid is traced back to the first Shi'i Imam as follows: Shaykh Safi al-din Abul Fatah Eshaq ibn (son of) Shaykh Amin al-Din Jabrail ibn Qutb al-din ibn Salih ibn Muhammad al-Hafez ibn Awad ibn Firuz Shah Zarin Kulah ibn Majd ibn Sharafshah ibn Muhammad ibn Hasan ibn Seyyed Muhammad ibn Ibrahim ibn Seyyed Ja'afar ibn Seyyed Muhammad ibn Seyyed Isma'il ibn Seyyed Muhammad ibn Seyyed Ahmad 'Arabi ibn Seyyed Qasim ibn Seyyed Abul Qasim Hamzah ibn Musa al-Kazim ibn Ja'far As-Sadiq ibn Muhammad al-Baqir ibn Imam Zayn ul-'Abedin ibn Hussein ibn Ali ibn Abi Taleb Alayha as-Salam. There are differences between this and the oldest manuscript of Safwat as-Safa. Seyyeds have been added from Piruz Shah Zarin Kulah up to the first Shi'i Imam and the nisba "Al-Kurdi" has been excised. The title/name "Abu Bakr" (also the name of the first Caliph and highly regarded by Sunnis) is deleted from Qutb ad-Din's name. ُSource: Husayn ibn Abdāl Zāhidī, 17th cent. Silsilat al-nasab-i Safavīyah, nasabnāmah-'i pādishāhān bā uzmat-i Safavī, ta'līf-i Shaykh Husayn pisar-i Shaykh Abdāl Pīrzādah Zāhidī dar 'ahd-i Shāh-i Sulaymnān-i Safavī. Berlīn, Chāpkhānah-'i Īrānshahr, 1924 (1303). 116 pages. Original Persian language source of the lineage: شیخ صفی الدین ابو الفتح اسحق ابن شیخ امین الدین جبرائیل بن قطب الدین ابن صالح ابن محمد الحافظ ابن عوض ابن فیروزشاه زرین کلاه ابن محمد ابن شرفشاه ابن محمد ابن حسن ابن سید محمد ابن ابراهیم ابن سید جعفر بن سید محمد ابن سید اسمعیل بن سید محمد بن سید احمد اعرابی بن سید قاسم بن سید ابو القاسم حمزه بن موسی الکاظم ابن جعفر الصادق ابن محمد الباقر ابن امام زین العابدین بن حسین ابن علی ابن ابی طالب علیه السلام
  6. Şah, Serap (2007). Safvetü's-Safâ'da Safiyyüddîn-i Erdebîlî'nin hayatı, tasavvufi görüşleri ve menkibeleri (PDF). Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü / Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı Tasavvuf Bilim Dalı. ss. 33-37. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.