Ferrari 330

Ferrari 330, Ferrari tarafından 2+2 GT coupe, iki koltuklu berlinetta, spyder ve yarış otomobili versiyonlarında, 1963 ile 1968 arasında üretilen bir dizi V12 motorlu otomobildi.

Ferrari 330
Genel Bakış
Üretici Ferrari
Üretim 1963-1968
Gövde ve Şasi
Sınıf Grand tourer
Düzen FR düzeni
Teknik Özellikler
Motor 4.0 L (3967.44 cc) Tipo 209 Colombo V12

İlki, 2+2 330 America, daha büyük bir 3.3 litrelik motora sahip 250 GT/E idi; 330 GTC/GTS, kasasını 275 ile paylaştı; 330 GT 2+2'nin kendi şasisi ve karoseri vardı; ortadan motorlu 330P racer, dört modelde üretilen Ferrari P serisinin bir parçasıydı. Ferrari 365 serisinin tanıtılmasıyla beraber, 1968 yılında Ferrari 330 üretimine son verildi.

330 modellerinin tümü, 400 Superamerica'nın 4.0 L Colombo V12 motorunun gelişimini kullandı.

330 America

330 America
Genel Bakış
Üretim 1963
50 adet
Tasarımcı(lar) Pininfarina
Selefi Ferrari 250 GT/E 2+2
Halefi Ferrari 330 GT 2+2
Gövde ve Şasi
Gövde tipi 2+2 Coupe
Benzerleri Ferrari 250 GT/E 2+2

1963 330 America, önceki 250 GTE'nin kasasını kullandı. Ancak motor farklıydı ve yeni 4.0 L Tipo 209 V12 ile güçlendi. 6600 rpm'de 300 PS (220 kW) maksimum güce sahipti.

Daha büyük 330 GT 2+2 ile değiştirilmeden önce, yaklaşık 50 adet 330 America üretildi.[1]

330 GT 2+2

330 GT 2+2
330 GT 2+2 Series II
Genel Bakış
Üretim 1964-1967
1.099 adet
Tasarımcı(lar) Tom Tjaarda at Pininfarina[2]
Selefi Ferrari 250 GT/E 2+2
Ferrari 330 America
Halefi Ferrari 365 GT 2+2
Gövde ve Şasi
Gövde tipi 2+2 Coupe

330 America, Ocak 1964'te yeni 330 GT 2+2 ile değiştirildi. İlk kez o yılın başlarında Brüksel Şov'da tanıtıldı.[1] 300 PS (220 kW)'lık güç çıkışı aynı kaldı. Dingil mesafesi 50 mm (2,0 in) daha uzundu, ancak Koni'nin ayarlanabilir amortisörleri kullanımı iyileştirmişti.

330 GTC/GTS

330 GTC, 330 GTS
Ferrari 330 GTS
Genel Bakış
Üretim 1966-1968
GTC: 598 adet
GTS: 100 adet
Tasarımcı(lar) Pininfarina
Selefi GTC: Ferrari 250 GT
GTS: Ferrari 275 GTS
Halefi GTC: Ferrari 365 GTC
GTS: Ferrari 365 GTS
Gövde ve Şasi
Gövde tipi GTC: 2 kapılı coupe
GTS: 2 kapılı Spider

330 GTC ve 330 GTS, 330 GT 2+2'ye göre 275 benzerlerine benziyordu. Bu modeller daha önceki Ferrari'lere göre daha rafine edilmiş, daha sessiz ve sürüşü daha kolaydı. Bu modelin, "muhtemelen bir radyodan zevk alabileceğiniz ilk Ferrari olduğu" söylendi.[3]

GTC berlinetta, 1966 yılının Mart ayında Cenevre Otomobil Fuarı'nda tanıtıldı.[3] Pininfarina tasarımlı bir gövdeye sahip, iki kişilik bir coupe idi. Bir 1967 GTC'ye, 1974'te Amerikan ithalatçısı Luigi Chinetti'nin emriyle Zagato tarafından tek seferlik bir gövde verildi. Bu otomobil targa tarzı olduğu için "Zagato Convertible" olarak adlandırıldı.

GTS spider Paris Otomobil Fuarı'nda tanıtıldı. 1968'de 365 GTC ve GTS'nin tanıtılmasından önce, yaklaşık 600 coupe ve 100 spider modeli üretildi. Her iki modelin de dört litrelik motorları 300 PS (220 kW) maksimum güç çıkışına sahipti.

1970'lerin başında Ferrari, İsviçreli uzman Felber'e Ferrari adını 330 GTC temellerini kullanarak retro bir roadster üzerinde kullanma izni verdi. Felber FF'nin altı ya da yedi örneği, 1974 ve 1977 arasında, otomobilin geliştirilmesine yardım eden Panther Westwinds tarafından el yapımı alüminyum kaporta ile yapıldı.

330 LMB

Ferrari 330 LM Berlinetta

1963 yılında dört 330 LMB GT yarış otomobili (LMB Le Mans Berlinetta'nın yanında) üretildi. Bu model 330 LM olarak da biliniyordu. İlk olarak Mart 1963'te, ortadan motorlu 250 P ile birlikte sunulanlar, aslında 250 GTO'ların bir gelişimiydi ve 4 litrelik 330 motora sahipti. Bu motor 7.500 rpm'de maksimum 390 hp (291 kW) güç çıkışına sahipti.[4] Ön kısmı görsel olarak 250 GTO'ya benzese de, ana yapı 250 Lusso'dan geliyordu. 2.420 mm (95 in)'lik dingil mesafesi[4] Lusso'lardan veya GTO'lardan 20 mm daha uzundu. Arka lastiklerin üstündeki yükseltilmiş plakalar arka lastiklerin temizlenmesi için gerekliydi.

330 LMB, Ferrari'nin yarış için ortadan motorlu düzene geçtiğinden çok fazla yarış görmedi.

The 330 LMB did not see much racing, as Ferrari was moving over to the mid-engined layout for racing. One retired at Sebring 1963, while of three starters at Le Mans that year, two retired and the car of Jack Sears and Mike Salmon came in fifth. After this, the LMB saw no more works entries.[5]

330 P

Ferrari 330 P3-derived 412 P #0844

Ortadan motorlu yarış arabalarının dört modeli 330 motoru kullanırken, 1960'ların ortalarında 330 P/P2/P3/P4 serisini de kullandı. 330 P4, 8000 dev/dak'da 450 hp güce sahipken, 792 kg (1746.06 lb) düşük ağırlığı ile birlikte 320 km/s'lik (198.85 mph) azami hıza sahipti.[6]

Kaynakça

  1. Eaton (1982), p. 114
  2. "Cars by Tom Tjaarda". tom-tjaarda.net. 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2013.
  3. Eaton (1982), p. 116
  4. "Ferrari 330 LM". Ferrari GT - en-EN. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016.
  5. Eaton (1982), p. 93
  6. "Ferrari 330 P4". Ferrari GT - en-EN. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016.
  • Eaton, Godfrey (1982), the Editors of Consumer Guide (Edl.), Ferrari: The Sports/Racing and Road Cars, New York, NY: Beekman House, ISBN 0-517-381982
  • Eaton, Godfrey (1985), The Complete Ferrari, Londra: Cadogan Books, ss. 92f., 131-135, 140-150, 163/164, 353f., ISBN 0-947754-10-5

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.