Eddie Slovik

Slovik’in ailesi Polonya göçmenidir, kendisi de Detroit, Michigan doğumludur. Küçük yaşta birçok kez tutuklanmıştır, bunların ilki 12 yaşındayken bakkaldan yaptığı küçük çaplı bir hırsızlık yüzündendir. 1932-37 yılları arasında hırsızlık, haneye tecavüz ve huzuru bozma gibi suçlar işleyecek ve 1937 yılında hapse girip Eylül 1938’de şartlı salıverilecektir. Ocak 1939’da arkadaşlarıyla beraber sarhoş halde bir arabayı çalıp kaza yapınca tekrar hapse gönderilir. Nisan 1942’de yeniden salıverilen Slovik, Dearborn’daki Montella Plumbing Company’de işe girer. Burada eşi olacak Antoinette Wisniewski ile tanışır ve 7 Kasım 1942’de evlenirler. Slovik’in sabıka kaydı onun askerlik için uygun olmadığını söylese de sabıkalarının üzerinden biraz zaman geçtikten sonra askerliğe uygun bulunacak ve orduya alınacaktır. 24 Ocak 1944'te temel eğitim almak için Texas’daki Wolters Kampına gidecek ve Ağustos ayında Fransa’ya savaşmaya gönderilecektir. 20 Ağustos 1944 günü 109.Piyade Bölüğüyle beraber bölgeye intikal edecektir.

Birliğine katılmak üzere o ve arkadaşı Er John Tackey giderlerken, bir topçu ateşi sırasında saklanacak ve birliklerinden uzaklaşacaklardır. Ertesi sabah bölgede devriye gezen bir Kanada askeri inzibat birliğiyle karşılaşacak ve 6 hafta boyunca bu birliğin elinde tutuklu kalacaklardır. Arkadaşı Tackey birliğine dilekçe yazarak görev yerlerinde olamamalarını anlatmaya çalışsa da buna gerek kalmadan 7 Kasım günü birliklerine teslim olurlar. Bu sıradaki görevde bulunmamalarından dolayı haklarında herhangi bir yasal işlem yapılmaz. Bir sonraki gün 8 Kasımda Slovik, komutanı Yüzbaşı Ralph Grotte ile konuşarak cephede görev yapmaktan korktuğunu ve cephe gerisinde bir hizmete alınmak istediğini bildirir. Komutanına eğer cephe görevi verilirse kaçacağını bildirir. Komutanı ise bunun firar olacağını söyler, Slovik’in isteğini reddeder ve onu piyade bölüğüne bağlayarak cephe görevi verir. Ertesi gün Slovik bir askeri inzibata yaklaşır ve üzerinde eğer cephe görevi verilirse firar edeceği yazılı bir not verir. İnzibat tarafından Yarbay Ross Henbest’in huzuruna çıkartılan Slovik’e notu yırtıp atması ve eğer notu yırtarsa yasal işlem yapılmayacağı bildirilir. Slovik bu teklifi reddedecek ve yeni bir not yazacaktır. Yeni notta ne yaptığını bildiğini ve sonuçlarına katlanacağı yazılıdır. Bunun üzerine Slovik tutuklanır ve hapsedilir. Bölük yargıcı Yarbay Henry Summer, Slovik’e yeniden bölüğüne dönmesi için bir şans verecek ve isterse başka bir bölüğe geçebileceğini bildirecektir. Slovik bu teklifi de reddedecek ve “Kararımı verdim, beni askeri mahkemeye verin.” diyecektir.

28.Bölük Hurtgen Ormanında bir saldırıya katılmayı beklemektedir. Saldırı herkes tarafından bilinmektedir ve zayiatın yüksek olması beklenmektedir. Askerlerin bir kısmı saldırıya katılıp ölmektense bu süreyi hapiste geçirmeyi yeğlemektedir. Böylelikle o dönemde firarlar artmıştır. Tam bu dönemde yargılanan Slovik, 11 Kasım 1944'te askeri mahkemeye çıkar. Savcı Yüzbaşı John Green, Slovik’in firar etme isteğinden bahsettiği kişileri şahit olarak çağırır. Savunma ise Yüzbaşı Edward Woods tarafından yapılmaktadır ve Slovik’in ifade vermeyi reddettiğini mahkemeye bildirir. Mahkemede hakim konumunda bulunan dokuz subay Slovik’i suçlu bulur ve idama mahkûm eder. Karar General Norman Cota tarafından onaylanır. Slovik, 9 Aralık 1944 günü Genelkurmay Başkanı Dwight Eisenhower’a mektup yazarak af dileğinde bulunur. Ancak firar ABD ordusunda büyük bir sorun haline geldiğinden dolayı Eisenhower idam cezasını onaylar ve Slovik'in infazı 31 Ocak 1945 günü sabah 10:04'te Sainte-Marie-aux-Mines kasabasında gerçekleştirilir.

Pişmanlık duymayan Slovik, infaz yerine götürülmeden önce idam mangasındaki askerlere şunları söyledi:

Birleşik Devletler Ordusunu terk ettiğim için beni vurmuyorlar, bunu binlerce adam yaptı. Sadece birinden bir örnek oluşturmaları gerekiyor ve ben eski bir mahkumum. Çocukken bir şeyler çalıyordum ve beni bunun için vuruyorlar. 12 yaşındayken çaldığım ekmek ve sakız için beni vuruyorlar.[1]

Askerler onu altı inçlik (15 × 15 cm) bir direğe dayadılar. Bir askerin başına siyah bir başlık koymadan hemen önce, görevli papaz, Peder Carl Patrick Cummings, Slovik'e, "Eddie, oraya çıktığında benim için biraz dua et" dedi. Slovik şu son sözleriyle cevap verdi: "Tamam baba. Beni çok erken takip etmemen için dua edeceğim."

109. Alay'dan özenle seçilmiş on iki asker, idam mangası için hazırlandı. Kullanılan silahlar standart üretim M1 Garand tüfekleriydi, bunlardan on biri sadece bir mermi ve bir tüfek boş mermi ile doldurulmuştu.[2] "Ateş" komutu üzerine, Slovik'e en az dördü ölümcül olmak üzere on bir kurşun isabet etti. Yaralar boyun bölgesinin yukarısından sol omuza, sol göğsün üstüne ve kalbin altına kadar uzanıyordu. Sol üst kolda bir kurşun vardı. Ordudaki bir doktor, Slovik'in hemen ölmediğini belirledi. İdam mangası tüfeklerini ikinci bir yaylım ateşi için yeniden doldururken, Slovik öldü. 24 yaşındaydı. Tüm infaz 15 dakika sürdü.[3]

24 yaşında ölen Slovik, Oise-Aisne Amerikan Mezarlığına tecavüz, adam öldürme gibi suçlardan dolayı idam edilen 95 askerin yanına gömüldü. Mezartaşında isim değil numara yazılı olduğundan kimlik tespiti kolay olmamaktadır. Antoinette Slovik, kocasının cenazesi ve emekli aylığı alabilmek için 1979'daki ölümüne kadar Ordu'ya dilekçe verdi.[4]

Slovik'in davası, 1981 yılında eski Macomb İlçe Komiseri, 2. Dünya Savaşı gazisi olan ve Slovik'in cenazesini ABD'ye iade etmesi için Ordu'ya dilekçe vermeye devam eden Bernard V. Calka tarafından ele alındı. 1987'de Başkan Ronald Reagan'ı cenazesinin getirilmesini emretmesi için ikna etti.[5] 1987 yılında Bernard V. Calka, 1979 yılında ölen eşinin mezarının yanına yeniden gömüldüğü Detroit'teki Woodmere Mezarlığı'na nakledilmesi için 5.000 $ topladı. Böylece idamından 42 yıl sonra naaşı vatanına dönmüş oldu. Slovik’in eşi ve ailesi yedi ABD başkanına (Harry Truman, Dwight D. Eisenhower, John F. Kennedy, Lyndon B. Johnson, Richard Nixon, Gerald Ford ve Jimmy Carter) Eddie Slovik'in affedilmesi için dilekçe verdiler, ancak hiçbir ABD başkanı tarafından affedilmedi.

Dünyanın dört bir yanındaki ordularda askeri mahkemeler korkaklık, firar, başkaldırı ve isyan gibi suçlar için ölüm cezaları verdi. Fransa'da I. Dünya Savaşı sırasında, 1917'den 1918'e kadar, Birleşik Devletler Ordusu 35 askerini idam etti, ancak hepsi askeri suçlardan değil, sivillere tecavüz veya sebepsiz yere cinayetten mahkum edildi.[6] II. Dünya Savaşı sırasında, savaşın tüm sahnelerinde, ABD ordusu, sivillere tecavüz veya sebepsiz yere öldürülme suçundan 102 askerini infaz etti, ancak askeri firar suçundan yalnızca Slovik idam edildi.[7][8]

Yargıç başsavcı ofisinden Albay Robert C. Bard, Ocak 1942'den Haziran 1948'e kadar firar için yargılanan 2.864 ordu personelinden 49'unun mahkum edildiğini ve idam cezasına çarptırıldığını ve bu cezaların 48'inin yüksek makam tarafından hafifletildiğini belirtti. Mahkemenin üyelerinden en az biri, tüm koşullar ışığında Slovik'in infazının bir adaletsizlik olduğuna ve kusurlu bir süreçten farklı muamelenin bir örneği olduğuna inanmaya başladı.

1960 yılında Frank Sinatra Er Slovik’in İdamı adlı bir film çekeceğini ilan eder. Senaryoyu zamanın yasaklı Hollywood senaristlerinden Albert Maltz yazacaktır. Ancak bu proje kamuoyunda büyük bir olumsuz hava yaratacak ve o sırada başkanlık seçimleri için John Kennedy için çalışan Sinatra uyarılınca projeden vazgeçecektir. Buna rağmen Slovik’in idamıyla ilgili William Bradford Huie 1954 yılında bir eser yazacaktır. 1974 yılında eserden uyarlanan dizi film Er Slovik’in İdamında Martin Sheen başrolde oynayacaktır. Bunun yanı sıra 1963 yılında çekilen The Viors adlı filmde Eisenhower’ın onayı ve Slovik’in idamı gösterilecektir. Kurt Vonnegut yazdığı Slaughterhouse Five isimli romanda Slovik’den bahsedecektir. Slovik, Nick Arvin’in 2005 yılında yazdığı Articles of War eserinde de anılmaktadır..

• Zafer Yolları (film)
• Etaples İsyanı

• Huie William Bradford. "The Execution of Private Slovik". City: Westholme Publishing, 2004. ISBN 1-59416-003-1
• His Way: The Unauthorized Biography of Frank Sinatra by Kitty Kelly, pp. 296–301 ISBN 0-553-26515-6

• Slovik'in mezarı
• Slovik'in idamı
• IMDb'de The Execution of Private Slovik

1. Glass, Charles (2013). Deserter : the last untold story of the Second World War. Londra: HarperPress. ISBN 978-0-00-734592-2. OCLC 818449638.
2. Huie, page 141.
3. Huie, William (1954). The Execution of Private Slovik. Boston: Little, Brown and Company. ISBN 978-1594160035.
4. Fraser, C. Gerald (8 Eylül 1979). "Antoinette Slovik, Widow of a G.I. Shot by Army for Desertion in 1945". The New York Times (New York bas.). s. 36. ISSN 0362-4331. Erişim tarihi: 12 Mart 2019.
5. "Body of executed soldier interred next to his wife". Associated Press. 12 Temmuz 1987. Erişim tarihi: 21 Nisan 2011.
6. Drimmer, Frederick (1 Temmuz 1992). Until You Are Dead: The Book of Executions in America. Kensington Publishing Corporation. s. 378. Erişim tarihi: 20 Ekim 2010. According to United States Army records, thirty-five soldiers were executed for murder, mutiny, and rape in World War I.
8. Mestrovic, Stjepan G (2009). The Good Soldier on Trial: A Sociological Study of Misconduct by the US Military Pertaining to Operation Iron Triangle, Iraq. Algora Publishing. s. 53. ISBN 978-0-87586-741-0. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2013.