Donuts

Donuts, Amerikalı prodüktör ve rapçi J Dilla'nın dokuzuncu stüdyo albümü. Dilla'nın ölümünden üç gün önce, 7 Şubat 2006'da Stones Throw Records etiketiyle yayınlandı.

Donuts
J Dilla stüdyo albümü
Yayımlanma 7 Şubat 2006 (2006-02-07)
Kaydedilme 2005–06
Tarz Enstrümantal hip hop
Süre 43:24
Şirket Stones Throw
Yapımcı J Dilla
J Dilla kronolojisi
Champion Sound
(2003)
Donuts
(2006)
Donuts: J. Rocc's Picks
(2006)
Profesyonel değerlendirmeler
Eleştiri dereceleri
Kaynak Derece
Allmusic [1]
The A.V. Club B+[2]
BBC (olumlu)[3]
IGN (7.3/10)[4]
Pitchfork Media (2006) (7.9/10)[5]
Pitchfork Media (2012) (10/10)[6]
PopMatters [7]
Prefix Magazine [8]
Rolling Stone [9]
Stylus Magazine B[10]

Prodüksiyon

J Dilla'ya 2002'de nadir bir kan hastalığı olan TTP teşhisi kondu. 2005'te, Dilla'nın uzun bir süre hastanede yattığı dönemde plak şirketi Stones Throw Records'tan arkadaşları ona bir Boss SP-303 sampler ve bir pikap getirdiler. Dilla, albümdeki 31 parçanın 29'unu hastanede tamamladı.[11]

Aralık 2006'da The Fader dergisine konuşan annesi Maureen Yancey, Dilla'nın Donuts albümüne ilişkin şunları söyledi:

« Los Angeles'a gelmeden önce bir dizi beat CD'si üzerinde çalıştığını biliyordum. Donuts, henüz adını koymadığı özel bir projeydi. Yaşadığı "Dill Withers" evresinin en sonuydu, Clinton Township, Michigan'da yaşadığı dönemdi. Müzikal açıdan farklı evrelerden geçti. Bir projeye başlar, dönüp daha çok albüm satın alır ve proje üzerinde çalışmaya devam ederdi. (...) Los Angeles'a temelli yerleşene kadar Donuts albümünden haberim olmadı. 31. doğum günü sıralarında arkadaşı prodüktör House Shoes Detroit'ten hastaneye ziyarete geldiğinde, müziklerin bir kısmını duymuştum. O diyalizdeyken içeri süzülür ve üzerinde çalıştığı işleri dinlerdim. Bunu öğrenince çok kızdı! Bitirene kadar hiçbir şeyi dinlememi istemiyordu. Her beat'i gözden geçiriyor, farklı bir şey olmasını istiyor ve değiştirmek istediği hiçbir şey olmadığından emin olmaya çalışıyordu.[12] »

Kalıt

Donuts, sanatçının 32. doğum günü olan 7 Şubat 2006'da piyasaya çıktı. Üç gün sonra, 10 Şubat'ta J Dilla hayatını kaybetti. Albümdeki iki parça 2005'te Stones Throw toplama albümü B-Ball Zombie War için kullanılmıştı: MF Doom ile Guilty Simpson "Mash" ve Talib Kweli ile Q-Tip "Lightworks"ün üzerine birer parça okumuşlardı. Albümde yer alan parçaların büyük çoğunluğu günümüze dek çeşitli rapçiler tarafından kullanıldı. O yıl çıkardığı Fishscale albümünde Ghostface Killah, "One for Ghost" ve "Hi"ı sırasıyla "Whip You With a Strap" ve "Beauty Jackson" adlı şarkılarının altyapısı olarak kullandı. Busta Rhymes ve Rah Digga "Gobstopper" ve "Last Donut of the Night"ı sırasıyla "Just Another Day at the Range" ve "Best That Ever Did It" adlı şarkıları için kullandı.

Ağustos 2006'da Dilla adına yayınlanan The Shining ve sonraki yıl Common'ın Finding Forever albümünde "Bye"ın düzenlenmiş bir versiyonu "So Far to Go" adlı parça için kullanıldı. The Roots, "Time: The Donut of the Heart"ı Game Theory albümünde Dilla'ya adadıkları "Can't Stop This" adlı parça için kullandı. MF Doom 2008'de Sniperlite albümündeki "Sniper Elite" için "Anti-American Graffiti"yi ve sonraki yıl Born Like This albümü için "Lightworks"ü aldı. Sonraki yıllarda Talib Kweli Blacksmith: The Movement adlı mixtape'indeki "I Feel You" için "Bye"ı, Drake Comeback Season (2007) adlı mixtape'indeki "Where to Now" için "Time: The Donut of the Heart"ı, Jay Electronica "Abracadabra" için "Gobstopper"ı kullandı. Big Sean, "Two Can Win" üzerine bir freestyle kaydetti. Nas, Ekim 2014'te "Gobstopper" altyapısı üzerine "The Season" adlı bir parça yaptı.

Karşılama

Donuts, Metacritic'te 100 üzerinden 84 puana sahiptir.[13] Pitchfork Media yayınlandığı dönemde albüme 7.9 verdi.[5] Donuts'a "2006'nın en iyi 50 albümü" listesinde 38. ve "2000'lerin en iyi 200 albümü" listesinde 66. sırada yer veren Pitchfork, 2012'de albümün yeni baskısına 10 üzerinden 10 puan verdi.[6] Çevrimiçi müzik servisi Rhapsody, albümü "On Yılın En İyi Hip Hop Albümleri" listesinde üçüncü sıraya koydu.[14] Clash dergisi Nisan 2009'da hazırladığı Essential 50 geri sayımında albüme dokuzuncu sırada yer verdi.[15]

Parça listesi

  • Tüm parçaların prodüktörü: J Dilla.
No. BaşlıkSample bilgileri[16] Süre
1. "Donuts (Outro)"   0:12
2. "Workinonit"   2:57
3. "Waves"   1:38
4. "Light My Fire"   0:35
5. "The New"   0:49
6. "Stop"   1:39
7. "People"   1:24
8. "The Diff'rence"   1:52
9. "Mash"   1:31
10. "Time: The Donut of the Heart"   1:38
11. "Glazed"   1:21
12. "Airworks"   1:44
13. "Lightworks"   1:55
14. "Stepson of the Clapper"   1:01
15. "The Twister (Huh, What?)"   1:17
16. "One Eleven"   1:11
17. "Two Can Win"   1:47
18. "Don't Cry"   1:59
19. "Anti-American Graffiti"   1:53
20. "Geek Down"   1:19
21. "Thunder"   0:54
22. "Gobstopper"   1:05
23. "One for Ghost"   1:18
24. "Dilla Says Go"   1:16
25. "Walkinonit"   1:15
26. "The Factory"   1:23
27. "U-Love"   1:00
28. "Hi"   1:16
29. "Bye"   1:27
30. "Last Donut of the Night"   1:39
31. "Welcome to the Show"   1:11
Toplam süre:
43:24

Listeler

Liste (2006)[17] Tepe
noktası
ABD Independent Albums (Billboard) 21

Kaynakça

  1. Allmusic review
  2. Rabin, Nathan (21 Şubat 2006). "The A.V. Club review". Avclub.com. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  3. "BBC review". Bbc.co.uk. 29 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  4. "IGN review". Au.music.ign.com. 9 Şubat 2006. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  5. Dukes, Will (8 Şubat 2006). "J Dilla: Donuts". Pitchfork Media. 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  6. Patrin, Nate (16 Ocak 2013). "J Dilla: Donuts (45 Box Set)". Pitchfork Media. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2013.
  7. Frauenhofer, Michael. "PopMatters review". Popmatters.com. 11 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  8. Bryan Whitefield. "Prefix Magazine review". Prefixmag.com. 23 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  9. "Rolling Stone review". Rolling Stone. 11 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2015.
  10. "Stylus Magazine review". Stylusmagazine.com. 21 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  11. Aku, Timmhotep (5 Nisan 2006). "Fantastic Voyage". The Source. 29 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2011.
  12. "Shine On...and On (Extended Sentimental Remix)". The Fader. 18 Kasım 2006. 7 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2013.
  13. "Donuts Reviews". Metacritic.com. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2014.
  14. "Hip-Hop's Best Albums of the Decade". 24 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010.
  15. "Clash Essential 50 - Number 9 | Clash Music Exclusive Best of Clash". Clashmusic.com. 16 Nisan 2009. 16 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2012.
  16. "J Dilla". WhoSampled. 11 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2012.
  17. "Donuts - J Dilla > Awards". Allmusic. Rovi Corporation. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2008.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.