Brezilya tarihi

Brezilya 1824 yılında kabul edilen bir anayasa ile bölgenin tek anayasal monarşik ülkesi olmuştur. Topraklar geniş olduğu için idare etmesi zordu. İmparatorluk döneminde imparatorun görevi bu toprakları denetim altında tutmak ve yasama yürütme yargı ile toprak sahibi oligarklar arasındaki çatışmalarda arabuluculuk yapmaktı. Yani imparator bu dönemde ‘moderating power’. Brezilya'da var olan oligarşi güç dengesini korur. Gücün merkezileşmesi söz konusudur. Komşularının tersine, Brezilya'da temsili demokrasi görülür. Düzenli seçimler, partiler ve anayasa vardı. Ancak var olan bu demokrasi güçlü sınıfın çıkarlarını gözetiyordu. Yani liberal kurumlar kırsal ve oligarşik elitlerin arasındaki siyasal çekişmede oligarşik elitlerin yanındaydı. II. Pedro ile imparatorluk çözülmeye başladı. Köleliğin düşüşü ve Avrupa'dan gelen göçlerle birlikte yayılan cumhuriyetçilik fikri imparatorluğun sona ermesinde büyük etkiye sahipti. Kahve ekonomisi de aynı zamanda yükselişe geçti ve bu üretimde köle gücüne gerek yoktu. Kahve ekonomisiyle beraber sosyo-ekonomik değişimler de yaşanmaya başlandı.