Boyacı, Kocasinan

Eski Boyacı'nın yerleşim yeri olarak tarihi, miladi yüzyılın başlarına rastlar. İsa'nın getirmiş olduğu vahye insanları davet edip, Roma rejiminin kabullenmeyişi, kar­şı koyuşu ve zulümünden sakınmak maksadıyla inanan insan­ların yeryüzünün sert kaya katmanlarını oyarak ibadethane inşa ettikleri devre ait kalıntılar hala Eski Boyacı da canlılığını koru­makta. Aynı tür yerleşim birimi kalıntıları Erkilet ve havalisi köylerle beraber, Talas ve Mimarsinan civarında ve Kapadokya bölgesinde aynı maksada yönelik olarak yapıldığı anlaşılmaktadır. M.S. III. Yüzyıldan sonra vahye direnen Roma hükümdar­larının nihayet dini değerleri kabullenme-leriyle beraber, inanan insanlar da özgürce dinlerini yaşayıp yayabilecekleri yeraltı oy­ma ibadethanelerinden yerüstü yerleşim birimlerine geçtiler. XVI. Yüzyıla kadar bu oyma barınak-ları kullanmaya devam eder­ken yedi ayrı yerde yedi boy halinde yaşayan (İcipınarı, Ören, Pınarbaşı, Demircilik, Kabakderesi, Karapınar, Seyitpınarı) ailelerin şu anki, Eski Boyacı'ya yerleşmeye karar vermeleriyle köy haline dönüş­müş oldular. Yine o yıllarda ticari olarak geniş cehriliklere sahip olmalarından ve en iyi kırmızı rengi veren kök cehrilerin bu bölgeden toplanarak boya hammaddesi olarak kullanıl­masıyla yerleşim yeri "Boyacı" adını alır. Yine bir rivayete göre Aydın tarafından gelen yörüklerin Adana Sancağına, oradan Göksun Sancağına ve oradan da Kayseri civarına yerleşen boyacı obasının sanıldığı ve iki sülaleden (Emir ve Hıdır)olarak bilindiği rivayet edilmektedir. O yıllarda gayri­menkul değeri olarak bağ ve tarlanın yanı sıra cehrilikler de önemli bir yer işgal etmekte, hatta köy ve şehir ekonomisine katkısı bakımından en ön planda yer almaktadır. Gayrimüslimler tarafından köylülere toplatılıp satın alınan cehriler İzmir ve İs­tanbul'daki dokumacıların yanı sıra dünyanın dört bir yanına da ihraç edilmekteydi. 1980 yılından sonra heyelan ve yerleşim yerinin kısıtlı olduğundan, eski mahalleden merkeze 4 km daha yakın bir bölge yeni Boyacı'nın yerleşim yeri olarak seçilmiştir.

Bu arazi kısa süre içinde parsellenerek köylülere dağıtıldı. Yine on yıl gibi kısa süre içinde yüzü aşkın muntazam bahçeli evler inşa edildi. Su sorununu aşmak için uzak pınarlardan tahliye yolu ile getirilen suların kifayet etmemesiyle sondaj su­yu çoğu halkın tercih ettiği ve kullandığı su olmuştur. Büyükşehir sınırları içerisinde kalmasıyla Kaski tarafından 2006 yılında yapılan sondaj çalışmaları neticesinde eski köy yerine yakın bir yerden güzel bir su bulunmuş olup, Kuşcu ve Boyacı Mahallelerine yetecek güzel içme suyu temin edilmiştir. 1984 yılına kadar Erkilet bucağına bağlı bir köy iken, deği­şen yasa ile metropol Kocasinan İlçesine bağlı bir köy haline dönüşmüştür. Şu anda 200 civarında tamamı tüm yıl meskun olmayan evlerin çoğunun inşası bitmiş durumda olup, çoğu köylüler tarafından "tatil yaz evi" veya "hafta sonu evleri" (weekend hause) olarak değerlendirilmektedir. 1996 yılında başlatılan "pilav günü" geleneğine köylülerin teveccühü gün geçtikçe artmakta olup, birlik ve beraberlik ve geleneklerin yaşatılması bakımından önemli bir kültürel zen­ginlik olarak devam etmektedir. 2000 yılında kurulan Boyacı Köyü Kalkındırma Güzelleştirme Derneğinin katkılarıyla mezar­lık ve köy çevresine 5000 civarında çam, meşe ve değişik fi­danlar dikilmiş olup bakımı ve sulamasıyla ilgili alt yapı ve sondaj çalışmaları tamamlanmış, köylülerin emek ve hizmetleriyle filizlenip boyatmaya başlamıştır. Günümüzde Boyacı kütüğüne kayıtlı 2000 civarında köylü ve 500 civarında hane olduğu tahmin edilmekte. Yemliha Bara­jının işlerlik kazanmasıyla trafik ve ilginin yoğunlaşacağı bir "yazlık dinlence mahallesi" olacağını bugünden tahmin etmek de zor değil. Not: Bunlar, Boyacılı yörükleri islamlu yörüklerindendir. İslamlu yörükleri Kızılırmak havzasında Sivastan Ankara'ya kadar uzanan bölgede yaşamaktadırlar. Bunlar Kanuni döneminde (16. yüzyılın ilk çeyreği) 9 kethüdaya bağlanmış ve zamanla kethüdanın ismini alır olmuşlardır. Zaten Boyacılı Mehmet Bey önderliğinde yukarıda sayılan yedi boy birleştirilmiştir. Bunların yani Boyaculu Yörüklerinin ismi Faruk Sümer'in Oğuzlar Kitabında geçmektedir ve bunların aslı Peçeneklere dayanmaktadır. Bunlara Halep Türkmenleri denmektedir. Yaşadıkları bölge Adana ve Elbistan civarıdır. Kayserideki Boyacılı yörükleride Aydın'dan gelmemiştir. Gelse de, bu söylentiden ibarettir. Peçeneklerin Çaka Beyliği ile olan ilişkisi için, Erol Güngör'ün Tarihte Türkler Kitabına bakılabilir. Bunların Kayseri'ye yerleştirilmesinin sebebi, Osmanlının iskan siyasetinden öte bir şey değidir. Bunun içinde Mehmet Eröz'ün Yörükler kitabına bakılabilir. Ayrıca bunlar Osmanlılar döneminde Yahyalı ve Güllüce (bugünkü Bünyan İlçesine bağlı) civarında da yaşamışlardır. Son zamanlarda Yusuf Halaçoğlu Beyefendinin Anadoluda Anadolu'da Aşiretler, Cemaatler, Oymaklar isimli eserine bakılabilir.(Notu ekleyen:Sinan IŞILDAK)

Kayseri il merkezine 26 km, Kocasinan ilçesine 26 km uzaklıktadır.

• Yerelnet