Bizans-Bulgar Antlaşması (716)

716 Antlaşması, Bulgaristan ile Bizans İmparatorluğu arasında bir anlaşmadır. İktidardaki Bulgar Han Tervel'in oğlu Kormesiy[1] ile Bizans İmparatoru III. Theodosios tarafından imzalanmıştır.

Antlaşmadan sonra 716 yılında Bulgar ve Bizans İmparatorluğu.

Arka Plan

705 yılında, tahttan indirilen II. Justinianos tekrar tahta geçmek için Bulgar Han Tervel'den yardım talep etti. Bulgarların gönderdiği 15,000 kişilik güçlü bir ordu ile Justinianos, Konstantinopolis'e girdi. Tervel, Sezar unvanı, yüklü miktarda altın, gümüş ve kıyafetin yanında Koca Balkan Dağları'nın güneyinde Zagore isimli bir bölgeyle ödüllendirildi. Ancak imparatorluk içerisindeki durumunu güçlendirdikten sonra kaybettiği toprakları geri aldı fakat Anhialos Muharebesi'nde mağlup oldu ve sonra siyasi rakipleri tarafından idam edildi. Düşmanlık 716 yılında Bulgarlar ile Bizanslılar arasında antlaşma imzalanana kadar devam etti.

Maddeler

İmparator III. Theodosios.

Bizans-Bulgar Antlaşması (716) maddeleri:[1]

  • Bizans İmparatorluğu, yeni elde edilmiş Zagore toprakları da dahil olmak üzere Bulgaristan sınırlarını tanıdı. Antlaşmada, iki ülke arasındaki sınırın Trakya'daki Mileoni'de başlandığı belirtildi. Ancak, Mileoni metinde tanımlanmamıştır, ancak açıkça coğrafi bir terim olarak durmaktadır. Konstantin Jireček'e göre, Mileoni, Sakar Dağı'nın kuzey eteklerinde Manastır Tepelerinin zirvelerinden biri olarak tanımlanır.[2] En yüksek tepede (590 m) tipik bir Bizans sınır karakolu olan bir kalenin kalıntıları vardır[3] ve büyük olasılıkla bir sınır noktası olarak hizmet etmiştir. Sınır, Orta Çağ'da "büyük hendek" olarak bilinen bir hendek (Erkesiya) ile tanımlanmıştır. Mandra Gölü çevresindeki lagünlerden başlar, kuzeyde Debelt kalıntısına uzar ve batıda 131 km uzunluğunda Maritsa Nehri boyunca ilerler.
  • Bizans İmparatorluğu, Bulgaristan'a yıllık haraç ödemeye devam edecektir. Asparuh ve IV. Konstantinos arasında 679 yılında kabul edilen ve II. Justinianos tarafından onaylanan yıllık haraç teyit edildi.[4]
  • Her iki ülke de yasal hükümdar aleyhinde komplo kurmakla suçlanan mültecileri değiştirmeyi kabul etti. Bu şartın koyulmasını, III. Theodosios zorlamıştı, çünkü otoritesi istikrarlı değildi ve Bulgarlar geçmişte isyancıların imparatorluk tacını almasına yardım etmişlerdi.
  • Mallar yalnızca devlet mührü ile temin edildiğinde ithal veya ihraç edilebilir. Belgeye sahip olmayan mallara Devlet hazinesi el koyacaktır.[5] Bulgar tüccarlar, Konstantinopolis'te bulunan Avrupa'nın en büyük pazarına resmi erişim hakkı kazandı.

Neticesi

Antlaşma Bulgaristan'ın lehindeydi ancak Bizans İmparatorluğu için hayati önem taşıyordu. Bu anlaşmaya dayanarak Bulgarlar, İkinci Arap kuşatmasını kaldırmak için ordu gönderdiler ve Arapları şehrin yakınlarındaki bir savaşta mutlak yenilgiye uğrattılar. 719'da Tervel, Bizans tahtına talip olan Anastasius'a verdiği desteği geri çekti. Antlaşma, Bulgar Hanı Kormisoş'un yeni inşa edilen Bizans sınır tahkimatı için haraç talebinde bulunduğu ancak elçisinin göz ardı edildiği 756 yılına kadar sürdü.[6][6] Yarım yüzyılı aşkın süre devam edecek uzun bir Bizans-Bulgar savaşları dönemi başladı. 792, 811 ve 813'teki ilk Bizans başarılarına rağmen ezici yenilgiye uğradılar. 813 yılında Versinikia Muharebesi'nden bir sene önce Han Krum, 716 Antlaşması'nı yeniden devreye alma teklifinde bulundu.[7] Ancak, önerisi, siyasi mültecilerin değişimi ile ilgili anlaşmanın üçüncü noktası nedeniyle reddedildi.[6] Bizanslılar, 8. yüzyılın ikinci yarısında zayıf ve kısa hükümdar süreli Bulgar hanları dizisinden sonra Bulgar iç işlerine karışabilecekleri konusunda bir yanılsamaya sahiptiler.[6] Krum'un ölümünden sonra, yeni Han Omurtag ile V. Leon arasında 815 yılında 30 yıllık yeni bir barış antlaşması imzalandı.

Kaynakça

Özel
  1. Theophanes, ibid., 497
  2. Const. Jereek, Beitrge zur antiken Geographic und Epigraphik von Bulgarien und Rumelien в Monatsberichte dir K. Akademie zu
  3. Бр. Шкорпил, Паметници из Българско. Тракия. София, 1888, стр. 66.
  4. Zlatarski, p. 243
  5. А. Бер, История всемирной торговли, Москва, 1876, ч. I, стр. 145
  6. Andreev, J. The Bulgarian Khans and Tsars (Balgarskite hanove i tsare, Българските ханове и царе), Veliko Tarnovo, 1996, p. 31, 954-427-216-X
  7. Theophanes Confessor, Chronographia, p. 503
Genel
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.