Berthe Morisot

Buğday Tarlası, Musée d'Orsay

Morisot, zengin bir burjuva ailesinin çocuğu olarak Bourges-Fransa'da dünyaya geldi. Hem Berthe hem de kız kardeşi Edma Morisot ressam olmayı seçtiler. Berthe Morisot, ailesine sanat ile ilgileneceğini açıkladığında ailesi onun kariyer hedefine engel olmaya çalışmadı ve kızlarını destekledi.

Ailesinde daha önce resimle ilgilenen, Rokoko akımının en verimli ressamlarından Fragonard gibi başkaları da olmuştu. Fragonard'ın renkleri kullanımı ve etkileyici, kendinden emin fırça darbeleri ileriki dönem ressamları etkileyecekti.[2] Morisot, 20 yaşında iken önemli manzara ressamı, Barbizon Okulu akımı üyesi Camille Corot ile tanıştı ve arkadaş oldu.

Kendisinden büyük olan Camille Corot, Morisot'a ve kız kardeşine resim konusunda yol gösterip, onları ressamlar ve eğitmenlerle tanıştırdı. Yaşlı ressamın etkisiyle, Morisot açık havada çalışma yöntemini benimsedi. Sanat öğrencileri olarak Berthe ve Edma, Edma'nın evlenip çocuk sahibi olmasına kadar çok yakın çalıştılar. Evlilikten sonra Edma, Berthe kadar resme vakit ayıramadı. Birbirlerine yazdıkları mektuplardan anlaşıldığı kadarı ile çok iyi anlaşıyorlar ve birbirlerini çok özlüyorlardı. Ayrıca, Berthe, Edma'nın kendisinden uzakta olmasından ve sanat ile ilgilenememesinden büyük üzüntü duyuyordu. Edma ise kız kardeşinin çalışmalarına devam etmesini destekliyordu.

Berthe Morisot, Beşik, 1872, Musée d'Orsay

Ressamın eserlerinin Paris Salonu'nda ilk sergilenişi 1864 yılında, iki manzara resminin kabulu ile oldu. O sırada 23 yaşındaydı. İlk izlenimci sergisinin açılmasından bir sene öncesi olan 1873 yılına kadar, çoğunlukla iyi eleştiriler aldığı eserleri, senelik olarak açılan Paris Salonu sergilerinde gösterilmeye devam etti.

1868 yılında ise Morisot, Édouard Manet ile tanıştı. Manet, genç ressama özel bir ilgi gösterdi. Onun pek çok resmini de yaptı. Bunların arasında, babasının ölümü sebebiyle yas kıyafeti giymiş bir haldeyken çizilen portresi de vardı. Aralarındaki benzerlik birbirlerine ilgi duymalarına sebep oluyordu. Manet, bir keresinde noel hediyesi olarak ressama şövale hediye etti. Bir keresinde, Morisot'un bir Salon'a kabul edilmiş bir tablosunun Salon'a nakli sırasında Manet o resme müdahalede bulundu. Bunun sebebi Morisot'un kendi kendine yaptığı bir eleştiriyi, düzeltme yapması için bir davet kabul etmesiydi. Bu düzeltmeleri kadın ressamı dehşete düşürdü.

L'Enfant au Tablier Rouge

Çoğunlukla ikisi arasındaki ilişkide, Manet'nin usta ve diğerinin çırak olduğu kabul edilse de, ilişkilerinin karşılıklı faydaya ve öğrenmeye dayandığına dair kanıtlar vardır.[3] Morisot, kendine ait, fark edilir bir tarz geliştirmişti. Manet'nin de ressama ait bu stili ve düzensel kararları kabul ve takdir ediyordu. Hatta, ressama ait bazı karakteristikleri kendi çalışmalarında kullandı.

Manet'yi açık alanda resim yapmaya ikna eden Morisot oldu. Morisot, bunu Corot ile tanıştığından beri uyguluyordu.[4] Ayrıca, Manet'yi daha sonra izlenimciler olarak tanınacak ressam grubu ile tanıştıran da gene Berthe oldu.

1874 yılında, Morisot, Manet'nin erkek kardeşi Eugene ile evlendi. Çiftin Julie isimli bir kızları oldu. Julie Manet, annesinin resimlerinin de kahramanı oldu. 1987 yılında ise "İzlenimcilerle büyümek: Julie Manet'nin güncesi" isimli bir kitap yayınladı.

Morisot, diğer izlenimciler gibi çoğunlukla günlük hayat tecrübeleri üzerine çizdi. Eserlerinde ondokuzcu yüzyılın sınıfı ve cinsiyeti üzerindeki kültürel sınırlamaları görülebilir. Kent ve sokak manzaraları çizmekten çoğunlukla kaçınan ressam aynı şekilde çıplak da çizmedi. İzlenimci bir diğer kadın ressam olan Mary Cassatt gibi çoğunlukla ev hayatına ve portrelere yöneldi. Ailesinin ve kişisel arkadaşlarının portrelerini yapmayı tercih ediyordu. 1872'de çizdiği Beşik isimli tablosunda çocuk odası modası ile ilgili de bilgi veriyordu. Bu tarz resimlerinde, kadın izleyicilerine hitap eden, moda ve reklam konularına da değindi.

Çalışmaları sadece manzara, portre, bahçeler ve sandal gezileri üzerine değildi. Ayrıca, tıpkı arkadaşları Pierre-Auguste Renoir ve Mary Cassatt gibi aile ve ev hayatının rahatlığı ve samimiyeti üzerine de çizdi.

Berthe Morisot, 2 Mart 1895 yılında Paris'te öldü ve Passy Mezarlığı'na gömüldü.

• 
  Lorient'teki Liman, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC 1869
• 
  Ressamın annesi ve kız kardeşi okurken, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC, 1869-70
• 
  Balkonda, New York 1872
• 
  Okurken, Cleveland Sanat Galerisi, 1873
• 
  Kelebek Kovalama, Musée d'Orsay, Paris 1874
• 
  Baloda, Musée Marmottan Monet, Paris 1875
• 
  Tuvalet Masasındaki Kadın, 1875
• 
  Eugene Manet, özel koleksiyon, 1875
• 
  Yemek Odası, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC, 1875
• 
  Yaz Günü, Ulusal Galeri, Londra, 1879
• 
  Bateaux sur la Seine, 1879
• 
  Kış, Dallas Sanat Galerisi, 1880
• 
  Güllerin içindeki çocuk, 1881, Wallraf-Richartz Müzesi, Köln
• 
  Rose Trémière, Musée Marmottan Monet, Paris, 1884
• 
  Kafesli kız, 1885
• 
  Banyo, Clark Sanat Enstitüsü, Massachusetts 1885-86
• 
  Julie Manet, Musée Marmottan Monet, Paris 1893

• Denvir, B. (2000). The Chronicle of Impressionism: An Intimate Diary of the Lives and World of the Great Artists. London: Thames & Hudson. OCLC 43339405
• Higonnet, Anne (1995). Berthe Morisot. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-20156-6
• Turner, J. (2000). From Monet to Cézanne: late 19th-century French artists. Grove Art. New York: St Martin's Press. ISBN 0-312-22971-2
• Manet, Julie, Rosalind de Boland Roberts, and Jane Roberts. Growing Up with the Impressionists: The Diary of Julie Manet. London: Sotheby's Publications, 1987

Wikimedia Commons'ta Berthe Morisot ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• WebMuseum'da Berthe Morisot3 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.