Bakalit

Bakalit, Leo Hendrik Baekeland (1863-1944) adlı Belçikalı kimyacı tarafından 1909 yılında bulunmuş suni bir reçinedir.[1] İletken değildir. Formaldehit ve fenolün, bazik ortamda amonyakla ısıtılması ile elde edilir. Reçineleşme olayı sırasında bakalit, ilkin sıvı ya da macun kıvamında bir maddedir. Bu haline kısaca A bakaliti denir. Isı verilerek katı hale getirilir. Bu haline ise B bakaliti denir. Ardından toz hâline getirilerek kâğıt, asbest, elyaf, boyalar gibi dolgu maddeleri ile karıştırılarak kalıplara konur ve tekrar ısıtılarak sertleştirilir. Bu son haline ise C bakaliti denir. Böylelikle istenilen biçimde ve istenilen yerde kullanılacak duruma getirilmiş olur.

Bakalit zarf açacağı

Elektrik malzemesi ve eşyası yapımlarında kullanılan önemli sentetik maddelerden biridir. Askeri amaçlı olarak özellikle mayın yapımında kullanılmaktadır. Bunun en önemli nedeni sert oluşu ve mayın tarama aygıtlarına yakalanmamasıdır.

Kaynakça

  1. Ansiklopedik Sözlük: Dil ve Genel Kültür Ansiklopedisi. 1 (2. bas.). Milliyet. 1967. s. 207. OCLC 165313258.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.