Büyük İrmandinya İsyanı

Büyük İrmandinya İsyanı, 1467 ve 1469[1] arasında Galiçya'da gerçekleşen toplumsal ayaklanma ve muhtemelen onbeşinci yüzyıl civarında en büyük Avrupa ayaklanmasıdır. Bu ve 1431-1435 yılları arası çıkan daha küçük isyan üzerinde İrmandinya-Kardeşliğinin yanı sıra yerel soylularda önemli bir rol oynadı. Kastilya'ya bağlı Galiçya'da çıkan her iki ayaklanma da bastırıldı.

1467 yılında harap edilen Roça Forte Kalesi.

İrmandinya sözü birçok tarihsel bağlamlarda Galiçya'da kullanılmıştır. Bu anlamda küçük kardeş ya da "delikanlı" anlamına gelir ve bu İspanya Ortaçağ loncalarında kullanılan bir terimdir.[2] O dönemde Galiçya zaten Leon ve Kastilya Krallığı'na bağlıydı ama dağların arkasında bir alanda izole edilmişti ve buradaki merkezi güç zayıftı. Henry IV ve küçük kardeşi Alfonso arasında çıkan iç savaşta krallık gücü zayıflamıştı.[3]

Kalkışma 1467 yılında başladı ancak bölgede İrmandinya-Kardeşliği Kral Henry IV'e karşı birkaç yıl önce kurulmuştu. Bölgede daha önce sert kıtlık ve veba salgınları halkın tepkisini arttırmıştı. Köylü ve şehirli insanlar ve düşük seviyedeki soylu ve din adamları kardeşliğe katıldı. Kardeşliğe yaklaşık 80 000 savaşçıların katılmıştır. Kaleler, manastırlar ve büyük araziler ele geçirildi. İsyancılar iki yıl boyunca krallığın yaklaşık 130 kalesini yıktı.

Savaşın başında, soylular Portekiz veya Kastilya'ya kaçtı, ancak 1469 yılında Pedro Madruga liderliğinde toplanan soylular ve askerler Portekiz'den bir karşı-saldırı başlattı.[4] Soyluların üstün silahları sayesinde isyan bastırıldı ve isyan liderleri tutuklandı veya idam edildi.