Arnavutluk ve Kosova'nın birleşmesi

Arnavutluk ve Kosova'nın birleşmesi, Arnavutluk ile Kosova'nın, 2008 Kosova bildirgesinin ilanının ardından ortaya çıkan politik görüştür.[1] Bu fikir irredantist Büyük Arnavutluk kavramıyla ilişkilidir.[2][3][4] Kosovalıların %93'ü etnik olarak Arnavuttur.

Arnavutluk'un (yeşil) ve Kosova'nın (turuncu) Avrupa içindeki konumu.

Arnavutluk'taki siyasetçilerinin hedefi ulusal bir birleşmeden ziyade NATO ve Avrupa Birliğine giriş yapmak olmasına rağmen, yapılan anket sonuçlarına göre Kosova’nın Arnavutluk ile birleşmesinin büyük oranda desteklenmektedir.[5] Bununla birlikte bazı Katolik ve Ortodoks Hristiyan Arnavutlar, Balkan bölgelerinin olası bir şekilde birleşmesinin geniş nüfusa sahip Müslümanların yeni devlete gireceğinden ve Arnavutluk’un artan "müslümanlaşmasına" yol açmasından çekinmektedir.[6]

Siyasal birleşmeden öte pratik olarak çoğu alanda birleşme durumu gerçekleşmiştir. Ağırlıklı olarak Arnavutların yaşadığı Kosova'da, Arnavutluk Cumhuriyeti ile eğitim, güvenlik ve dış politika gibi alanlarda ortak idari sektörleri paylaşılmaktadır. Ayrıca kültür, miras ve ticaret de büyük ölçüde birleşmiştir.

Tarihçe

1981 Kosova protestoları sırasında Yugoslavya hükumeti, Kosova'nın Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti ile potansiyel bir birleşmesinden çekinmiştir.[7] 1990'lı yılların başlarında Arnavutluktaki politikacıların birleşme konusundaki açıklamaları bir bütünlüğe sahip değildi.[8] Sırp polisi tarafından 1999'da öldürülen aktivist ve Arnavutluk Ulusal Birliği Partisi'nin kurucusu Ukshin Hoti, Kosova'nın Arnavutluk'la birleşmesinin öncülerinden biriydi.[9] 2001 yılında, Arnavutluk Demokratik Partisi'nden Arben İmami , Kosova'nın Arnavutluk ile birleşmesinin bir parti hedefi olması gerektiğini belirtti ancak bu açıklama kendi partisinde eleştiriyle karşılandı.[10]

Ahtisaari Planı, Arnavut kimliği yerine çok uluslu bir “Kosovalı” kimliği benimseyerek Kosova'nın bağımsızlığını şartlandırdı.[11] Ancak yine de anketler, Kosovalı Arnavutların %75'inin tek bir Arnavutluk'ta birleşerek yaşamayı tercih ettiğini ortaya koydu. Aynı destek Arnavutluk'ta da görüldü; Arnavutluk'taki vatandaşların %68'i Arnavutluk'un Kosova ile birleştirilmesini tercih etti.[11] 2017'de, Ben Blushi örneğinde olduğu gibi bazı ana akım Arnavut politikacıların birleşmeyi destekledikleri ortaya çıktı.[12] Kosova'daki muhalefet partisi Vetëvendosje ve Kosova Halk Hareketi de birleşmeyi desteklemektedir.

Kaynakça

  1. Sharon L. Wolchik; Jane Leftwich Curry (2011). Central and East European Politics: From Communism to Democracy. Rowman & Littlefield. s. 390. ISBN 978-0-7425-6734-4. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019. Undoubtedly, Kosovo's independence has revived the idea of the national unification of Albanians
  2. Tristan James Mabry; John McGarry (2013). Divided Nations and European Integration. University of Pennsylvania Press. s. 175.
  3. Lenard J. Cohen; Jasna Dragović-Soso (2008). State Collapse in South-Eastern Europe: New Perspectives on Yugoslavia's Disintegration. Purdue University Press. s. 194.
  4. Winston Langley (2013). Encyclopedia of Human Rights Issues Since 1945. Routledge.
  5. Henry H. Perritt (2010). The Road to Independence for Kosovo: A Chronicle of the Ahtisaari Plan. Cambridge University Press. s. 94. ISBN 978-0-521-11624-4. 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  6. Lesser, Ian O.; Larrabee, F. Stephen; Zanini, Michele; Vlachos-Dengler, Katia (2001). Greece's new geopolitics. Santa Monica: Rand Corporation. ISBN 9780833032331. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.s. 51.
  7. Howard Clark (2000). Civil Resistance in Kosovo. Pluto Press. ss. 44-. ISBN 978-0-7453-1569-0. 12 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  8. Geert-Hinrich Ahrens (6 Mart 2007). Diplomacy on the Edge: Containment of Ethnic Conflict and the Minorities Working Group of the Conferences on Yugoslavia. Woodrow Wilson Center Press. s. 323. ISBN 978-0-8018-8557-0. 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019. CSCE mission of May 1992 judged that “on the question of the relations with Albania and of a possible unification, the answers were unclear, vague, and sometimes contraddictory
  9. Heike Krieger (12 Temmuz 2001). The Kosovo Conflict and International Law: An Analytical Documentation 1974-1999. Cambridge University Press. s. 75. ISBN 978-0-521-80071-6. 8 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  10. Maria Koinova (1 Temmuz 2013). Ethnonationalist Conflict in Postcommunist States: Varieties of Governance in Bulgaria, Macedonia, and Kosovo. University of Pennsylvania Press. s. 197. ISBN 978-0-8122-0837-5. 12 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  11. Tristan James Mabry; John McGarry; Margaret Moore; Brendan O'Leary (30 Mayıs 2013). Divided Nations and European Integration. University of Pennsylvania Press. s. 182. ISBN 0-8122-4497-4. 12 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
  12. "Arşivlenmiş kopya". 8 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.