Anders Sandøe Ørsted

19. yüzyılda Danimarka hukuk tarihinin en önemli hukukçularından biri olarak görülüyor. Hukuk felsefesini ve pratiğini birleştirmenin öncülerindendi ve hem bir hakim hem de bir yazar olarak, mevzuatın temelini uygulama konusunda başarılı bir şekilde çalıştı. Politik kariyeri çelişkilerle doluydu. Mutlak monarşinin kraliyet meclisi üyesi olarak, oldukça liberal ve hoşgörülü idi ve bu nedenle daha muhafazakâr unsurlar tarafından çoğunlukla beğenilmiyordu. Ancak muhalefet güçlendiğinde daha muhafazakâr ve başbakan oldu, tam gerici bir tepki kaynağı olarak gördü. Çok tutucu bir anayasayı imzalamaya çalışması, kral ve liberaller arasında istifa etmeye zorlandığı bir iş birliğine yol açtı.