Ahmet Davudoğlu

Fakir bir çiftçi ailesinin oğludur. Babası Hasan Efendi’dir.[1][2]

Senelerce Şumnu idaresinin baskısı ve güç şartlar altında vazifesini sürdüren Davudoğlu, Türk konsolosluğuna müracaat ederek iltica isteğinde bulunmuş, seneler sonra[2]1949 yılının sonunda dört kişilik aile fertleriyle birlikte Türkiye’ye göç etmesine izin verilmiştir.[1]

İlk tahsilini doğduğu köyde, orta tahsilini köyüne yakın Ekizce köyünde bitirmiştir. Daha sonra Şumnu’daki Nüvvab Mektebi’ne göndermiş, buranın dört senelik orta, beş senelik lise ve üç senelik yüksek kısmını bitirmiştir. 1936’da iki arkadaşı ile birlikte Kahire’de bulunan El-Ezher Üniversitesi’ndebeş sene okuyarak İslâm Hukuku bölümünü bitirmiştir.[1]

1942 yılında Bulgaristan’a dönen Davudoğlu, Nüvvab Mektebi’nin lise ve yüksek kısımlarına öğretim üyesi olarak tayin edilmiştir. 1944 yılında Bulgaristan Ruslar tarafından işgal edilip hükûmet idaresi komünistlerin eline geçince istifa eden mektep müdürünün yerine Ahmed Davudoğlu tayin edilmiştir. Toplama kampından sonra tekrar görevine iade edilmiştir. Daha sonra müdürlükten bir vesile ile istifa ederek birkaç sene öğretmenlik yapmıştır.[1]

İstanbul Yedikule’deki Küçükefendi Camii’ne imam ve hatip tayin edilmiştir.[2] Daha sonra Diyanet İşleri Başkanlığı’nda gezici vaiz olarak vazife almış, bu vazifede 8 ay kalmıştır. Akabinde Bursa Orhangazi Müftülüğü’ne tayin edilmiş, üç sene sonra kendi isteği ile İstanbul Fatih Camii Kütüphanesi memurluğuna, bir müddet sonra da kütüphane baş memurluğuna getirilmiştir. Fatih Kütüphanesi Süleymaniye Kütüphanesine ilhak edilince Davudoğlu, oranın memuru olmuştur. Aynı zamanda İstanbul İmam-Hatip okulunda ders okutmuştur. 1959 yılında İstanbul Yüksek İslam Enstitüsü’nün açılması üzerine bu okula öğretim üyesi ve müdür yardımcısı olarak 1950’de tayin edilmiştir.[2] On sene müddetle Arap dili ve edebiyatı öğretmenliği yapmış olan Davudoğlu, birkaç sene müdür başyardımcılığı ve müdür olarak vazife yaptıktan sonra emekli olmuştur.[1]

Bulgaristan’da komünistlerce Türkiye casusluğu iftirası ile tutuklanmış, Sofya’daki Divan-ı Harb’de 17 gün ağır işkenceye uğratılmış, Sofya’daki mahkemede Rosista Vadisi’ndeki toplama kampında baraj inşaatında[2] dört-beş ay çalışmak mecburiyetinde bırakıldıktan sonra sağlık durumundan dolayı serbest bırakılmıştır.[1]

1967 yılında Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından Konya’da açılan İl Müftüleri Semineri’nde laikliğe aykırı konuştuğu iddiası ile hakkında açılan dava neticesinde bir sense ağır hapis cezasına çarptırılmıştır.[1]

• Buluğu’l-Meram (Selamet Yolları) Tercümesi 
• Sahih-i Müslüm Tercüme ve şerhi
• Mevkûfât Tercümesi 
• Reddü’l-Muhtar (İbn-i Âbidîn) Tercümesi
• Ölüm Daha Güzeldi (hatırâtı)
• Dini Tamir Davasında Din Tahripçileri
• Kur’an-ı Kerîm Meâli