2G

2G ikinci nesil kablosuz telefon teknolojisidir. Aynı 1G gibi, hücresel bir ağ sistemi kullanır. 2G hücresel ağlar, 1991'de Radiolinja (şimdi Elisa Oyj'nin bir parçası) tarafından Finlandiya'da GSM standardında piyasaya sürüldü. Bu hizmet Türkiye'de Turkcell, Vodafone ve Türk Telekom tarafından sağlanır. Daha sonra 2.5G (GPRS) ve 2.75G (EDGE) türleri geliştirildi.

2G'nin 1G'ye göre getirmiş olduğu en büyük yenilik, analog veri yerine sayısal veri kullanılmaya başlanmış olmasıdır. Bu geçişte ISDN'e benzer bir yapı kullanılmıştır:

  • Tüm cihazlar, bağlantı ve durum verilerini aynı kanal üzerinden yollarlar.
  • Bağlantı kurulunca, veri (veya ses) akışı bir kanal üzerinden yapılır. Her kullanıcı veri alıp verdiği sürece kanalı elinde tutar, paylaşmaz.

Avantajları

2G'nin getirmiş olduğu en büyük yenilik olan sayısal teknoloji, birçok yeniliği de beraberinde getirmiştir:

  • Daha yüksek ses kalitesi
  • Daha büyük kapasite
  • Sesi ve verileri şifreleme imkânı
  • Kısa veri iletimi ( kısa ileti, hücre bilgisi, ... )

Gelişmeler

İlk olarak 850 - 900 Mhz bandını kullanmak üzere tasarlanan GSM, kullanıcı sayısının artmasıyla beraber 1800 - 1900 Mhz bandına taşınmıştır. Bazı şebekeler bu yeni banttan yayına DCS adı vermektedirler, Türkiye'de ise genelde GSM1800 denir.

İnternet'in yaygınlaşmasıyla birlikte GSM'in sunduğu 9.6 kbps veri taşıma kapasitesi yetersiz olmaya başlamıştır. Buna cevap olarak:

  • HSCSD standardı çıkartılmıştır. Bu standartta, bir cihaz birçok kanalı aynı anda kullanarak 43.2 kbps'ye kadar veri iletişimi yapabilmektedir.
  • Öte yandan, HSCSD de aynı GSM gibi veri iletilmediği zamanlarda bile hattı meşgul ettiği için şebekelere sorun çıkartmıştır. Buna cevap olarak bandın sadece veri iletilirken kullanıldığı GPRS standardı çıkartılmıştır. GPRS'in veri yollama şeklinden yararlanan BasKonuş gibi özellikler de kullanıcı bütçesine katkısı dolayısıyla ilgi görmüştür.
  • Son olarak, GPRS'in hızını artırmak için GSM modülasyon tipi değiştirilerek EDGE teknolojisi oluşturulmuştur.[1]

EDGE ile pratikte 380 kbps hızında veri transferi mümkündür.[1]

Sorunlar

2G standardı oluşturulduğu zaman çok bant genişliği ve az istemci vardı, dolayısıyla hattı kullanmazken bile meşgul eden bir teknoloji oluşturuldu. Öte yandan, bu seçimden dolayı birçok durumda karşımıza çıkan "şebeke meşgul" iletisinin önüne geçmek operatörler için gitgide daha zor hale gelmektedir.

Buna cevap olarak verilerin yollanmadığı zaman hattın kullanılmadığı, aynı Ethernet teknolojisinde olduğu gibi iki cihazın aynı anda veri yollayınca bunu fark edebildiği bir teknoloji olan 3G oluşturulmuştur. Özellikle Avrupa'da yaygınlaşan bu teknoloji, daha da yüksek bir frekans kullanmasından dolayı (2100 Mhz) kapsama alanı sorunları yaşamaktadır.

1800 Mhz GSM standardı ile görülmeye başlanan, 3G'de daha da belirgin olan kapsama alanı sorununu çözmek için 4G teknolojisine geçilmiştir.

Kaynakça
  1. "GPRS & EDGE". 3gpp.org. 18 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.