18 Melpomene

Melpomene (küçük gezegen tanımı: 18 Melpomene), büyük bir parlak ana kuşak asteroittir. JR Hind tarafından 24 Haziran 1852 tarihinde keşfedilmiştir.[10] Adını Yunan mitolojisinde trajedi müzü Melpomene'den alır. S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. Silikatlar ve metallerden oluşur.

18 Melpomene
18 Melpomene'in ışık eğrileri kullanılarak hazırlanan üç boyutlu modeli
Keşif
Keşfeden John Russell Hind
Keşif tarihi 24 Haziran 1852
Adlandırmalar
MPC adlandırma (18) Melpomene
Telaffuz /mɛlˈpɒmᵻniː/[1]
Adın kaynağı
 Melpomenē
Ana kuşak
Sıfatlar Melpomenean /mɛlpɒmᵻˈniːən/[2]
Yörünge özellikleri[3]
Devir 22 Ekim 2004 (JD 2453300.5)
Günöte 418.414 Gm (2.797 AU)
Günberi 268.472 Gm (1.795 AU)
343.443 Gm (2.296 AU)
Dış merkezlik 0.218
1270.552 d (3.48 a)
Ortalama ayrıklık
 205.245°
Eğiklik 10.126°
Çıkış düğümü boylamı
 150.547°
Perihelyon argümanı
 227.975°
Fiziksel özellikler
Boyutlar 170 × 155 × 129 km[4]
(150×125 km)[5]
(150×170 km)[6]
140.6 ± 2.8 km (IRAS)[3]
Kütle 3.0×1018 kg[4]
Ortalama yoğunluk
 1.69±0.66 g/cm3[4]
0.482 21 gün (11.57 saat)[3][7]
Geometrik albedo
 0.223[3][8]
Tayf örneği
 S[3]
7.5[9] ile 12.0
6.51[3]
0.23" ile 0.059"

    Melpomene 11 Aralık 1978 tarihinde SAO 114159 yıldızını örtmüştür. Bu örtülme esnasında en az 37 km çapında olası bir uydusu tespit edilmiştir. Uydu adayı geçici olarak S/1978 (18) 1 adını almıştır.[11] 1988'de Mauna Kea Gözlemevlerinde UH88 teleskopu kullanılarak asteroidin yörüngesindeki uydular veya toz için bir arama yapıldı ancak çaba boşa çıktı.[12] Melpomene, 1993 yılında Hubble Uzay Teleskobu ile gözlemlendi. Asteroitin biraz uzamış şeklini çözmeyi başardı, ancak hiçbir uydu tespit edilmedi.[5]

    Melpomene radar ile de incelenmiştir.[13]

    Kaynakça
    1. Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
    2. E.g. Tim Shephard (2014) Echoing Helicon
    3. Yeomans, Donald K., "18 Melpomene", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, erişim tarihi: 7 Nisan 2013.
    4. Jim Baer (2008). "Recent Asteroid Mass Determinations". Personal Website. 8 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2008.
    5. Storrs, Alex; Weiss; Zellner; Burlsen (1999). "Imaging Observations of Asteroids with Hubble Space Telescope" (PDF). Icarus. 137 (2): 260-268. Bibcode:1999Icar..137..260S. doi:10.1006/icar.1999.6047. 30 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008.
    6. Storrs, Alex; Dunne; Conan; Mugnier (2005). "A closer look at main belt asteroids 1: WF/PC images" (PDF). Icarus. 173 (2): 409-416. Bibcode:2005Icar..173..409S. doi:10.1016/j.icarus.2004.08.007. 10 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2008.
    7. "Lightcurves and Map Data on Numbered Asteroids N° 1 TO 52225". AstroSurf. 27 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008.
    8. "Asteroid Data Archive". Planetary Science Institute. 23 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008.
    9. Menzel, Donald H.; Pasachoff, Jay M. (1983). A Field Guide to the Stars and Planets (2nd bas.). Boston, MA: Houghton Mifflin. s. 391. ISBN 0-395-34835-8.
    10. "Numbered Minor Planets 1–5000", Discovery Circumstances, IAU Minor Planet center, erişim tarihi: 7 Nisan 2013.
    11. IAUC 3315: 1978 (18) 1; WZ Sge, Central Bureau for Astronomical Telegrams, erişim tarihi: 5 Temmuz 2011.
    12. Gradie, J.; Flynn, L. (March 1988), "A Search for Satellites and Dust Belts Around Asteroids: Negative Results", Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference, 19, ss. 405-406, Bibcode:1988LPI....19..405G.
    13. Radar-Detected Asteroids and Comets, NASA/JPL Asteroid Radar Research, erişim tarihi: 30 Ekim 2011.

    Dış bağlantılar
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.