İmla

İmla veya yazım,[1] bir dilin söz varlığını o dilde yürürlükte olan ses, şekil, köken vb. kurallara uygun olarak yazıya geçirme; dildeki sözleri kurallarına uygun olarak yazma. Alfabetik dillerde standart belirleme açısından imla, ortografi biliminin bir alt disiplinidir.

Dilde imla ve telaffuz arasında sıkı bir ilişki olmasına rağmen bir dildeki alfabetik yazım, seslerin sırasının veya sözcüklerin konuşma dilindeki formlarının her zaman tam bir yansıması olamaz. Ünlü ve ünsüzler, harflerden bahsederken başka, seslerden bahsederken başka anlamlara gelebilir. Örneğin İngilizcedeki y harfi, yet örneğinde olduğu gibi sözcük başında kullanıldığı zaman ünsüz (/jet/), noisy örneğinde olduğu gibi kelime sonunda kullanıldığında ünlü (/ˈnɔɪ·zi/) olabilir.[2]

Bazı sesler sözcüklerin telaffuzlarında yer almalarına rağmen harf olarak imlada yer almayabilirler. Örneğin Batılı dillerden Türkçeye geçmiş spor sözcüğünün telaffuzundaki "i" sesi; grup sözcüğünün telaffuzundaki ilk "u" sesi bu kelimelerin imlasında yer almaz.