Özgürlük Halkı

Özgürlük Halkı (İtalyanca: Il Popolo della Libertà, PdL), İtalya'da merkez sağ siyasi parti.

Özgürlük Halkı
Il Popolo della Libertà
Kısaltma PdL
Başkan Silvio Berlusconi
(2009–2013)
Sekreter Angelino Alfano
(2011–2013)
Koordinatör Denis Verdini
(2009–2013)
Sandro Bondi
(2009–2013)
Ignazio La Russa
(2009–2012)
Sözcü Daniele Capezzone
(2009–2013)
Kuruluş tarihi 18 Kasım 2007
(başlangıç)
27 Mart 2009
(kuruluş)
Kapanış tarihi 16 Kasım 2013
Birleşme Forza Italia, Ulusal İttifak
Merkez Via dell'Umiltà 36
00187 Roma
Üyelik  (2011) 1,150,000[1][2]
(tartışmalı)[3][4][5]
İdeoloji Liberal muhafazakârlık[6][7][8][9]
Hristiyan demokrasi[6]
Liberalizm[10]
Siyasi pozisyon Merkez sağ
Uluslararası üyelik Avrupa Halk Partisi
Resmî renkleri Azur mavisi
İnternet sitesi

Seçim sonuçları

İtalyan Parlamentosu
Temsilciler Meclisi
Seçim Oy % Sandalye +/– Lider
2008 13,629,096 (#1) 37.4
276 / 630
 – Silvio Berlusconi
2013 7,332,667 (#3) 21.6
98 / 630
 178 Silvio Berlusconi
Cumhuriyet Senatosu
Seçim Oy % Sandalye +/– Lider
2008 12,678,790 (#1) 38.0
146 / 315
 – Silvio Berlusconi
2013 6,829,135 (#3) 22.3
98 / 315
 47 Silvio Berlusconi

Avrupa Parlamentosu
Avrupa Parlamentosu
Seçim Oy % Sandalye +/– Lider
2009 10,807,794 (#1) 35.3
29 / 72
 – Silvio Berlusconi

Kaynakça
  1. ""Primarie e nuovo nome" Alfano ridisegna il Pdl". Corriere. 26 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013.
  2. "Sì all' emergenza Nel programma i 39 punti della Bce". Corriere. 26 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013.
  3. "Tessere fantasma nel Pdl, tagliati 100 iscritti. "C'erano anche clandestini dei Cie"". 23 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
  4. "Voti contesi e tessere fantasma È l'Italia dei brogli (bipartisan)". 1 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
  5. "Defunti e bimbi iscritti al partito. Il Pdl salernitano finisce nella bufera". 10 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
  6. Wolfram Nordsieck. "Parties and Elections in Europe – Italy". Parties-and-elections.eu. 23 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
  7. Donatella M. Viola (2015). "Italy". Donatella M. Viola (Ed.). Routledge Handbook of European Elections. Routledge. s. 117. ISBN 978-1-317-50363-7. 19 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
  8. Ilaria Riccioni; Ramono Bongelli; Andrzej Zuczkwoski (2013). "The communication of certainty and uncertainty in Italian political media discourses". Anita Fetzer (Ed.). The Pragmatics of Political Discourse: Explorations across cultures. John Benjamins Publishing Company. s. 131. ISBN 978-90-272-7239-3. 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2017.
  9. Conservatori e liberali 8 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., La Stampa, 28 March 2009
  10. Chiara Moroni, Da Forza Italia al Popolo della Libertà, Carocci, Roma 2008
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.