Çerçi
Çerçi; köy, pazar vb. yerlerde dolaşarak ufak tefek tuhafiye eşyası satan kimse.[1] Şehir merkezlerine yakın köylerde lastik tekerlekli arabayla, at ile ya da el arabalarıyla çeşitli ihtiyaç ürünü satmaktadırlar. Müşterileri genelde kadın ve çocuklardır. Çerçilikle uğraşanlar çoğunlukla erkektir. Günümüzde çerçilik giderek azalmaktadır.
Kapı kapı dolaşan bir çerçi. Hollanda, 1905.
Etimolojisi
Kelime, Farsçada carcı yani "haberci, münadi" ve Moğolcada çertçi yani "parça, kırıntı" anlamlarına gelmektedir. Kaynaklarda "çerçi" sözü ilk olarak Kodex Kumanikus'ta "çarci" olarak kullanılmıştır. 14. yüzyılda ise "Süheyl ü Nev-bahar"da yer almaktadır:[2]
Bilir gevheri her ki sarraf ola
Yok ol kişi kim bûriya-baf ola
Doğancı kuşunu, sipahi atın
Bilir nitekim çerçi çert aletin
Ayrıca bakınız
- Eskici
- Bohçacı
- Esansçı
- Tespihçi
Kaynakça
- "Çerçi." '. Türk Dil Kurumu. Erişim: 5 Nisan 2017
- Cem Dilçin, Mesud Bin Ahmed, Süheyl ü Nev-bahar, Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını- sayı:51, Ankara 1991 s.472.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.