Zorla hamilelik

Kız kaçırma ve zorla evlendirme uygulamaları (aslında rızaya dayalı olan tamamen sembolik "kız kaçırma" haricinde), kadını hamile bırakma niyetiyle tecavüzü içerir ve onu tecavüzcüye ve onun ailesine bağımlı bir pozisyona sokar ve tecavüze karşı kültürel tavırları nedeniyle kendi ailesine dönemez.[1] Kırgızistan'da her yıl binlerce genç kız ve kadın zorla evlendirilmek üzere kaçırılıyor. Uygulama 2013 yılında yasaklanmış olmasına rağmen, kız kaçırma toplum için yıkıcı sonuçlarla var olmaya devam ediyor. Bu, Kırgızistan'da erkeğin evlenme çağına geldiğinde yapması gereken geleneksel bir eylem olarak algılanır.[2]

Cenevre Sözleşmesi kapsamında tecavüz, cinsel kölelik ve zorla hamilelik gibi bunlarla ilintili eylemler insanlığa karşı suçlar ve savaş suçları olarak tanınmaktadır.[3] Özellikle 1949'dan itibaren, Dördüncü Cenevre Sözleşmesi'nin 27. Maddesi ve daha sonra da 1949 Cenevre Sözleşmelerine Ek 1977 Ek Protokolleri, savaş zamanı tecavüzü ve zorunlu fuhuşu açıkça yasaklamaktadır. Uluslararası Ceza Mahkemesinin yargı yetkisini tanımlayan Roma Statüsü Açıklayıcı Memorandum, tecavüz, cinsel kölelik, zorla fuhuş ve zorla hamileliği, yaygın veya sistematikleşmiş uygulamaları parçası olduğu takdirde insanlığa karşı suç olarak kabul eder.[4][5]

Uluslararası Ruanda Ceza Mahkemesi'ne göre tecavüz, sistematik olarak veya kitlesel ölçekte bir halka büyük zararlar vermek amacıyla kullanıldığında soykırıma varabilecek niteliktedir. Daha sonra Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi de tecavüzü insanlığa karşı suç olarak tanımladı. 2008'de BM Güvenlik Konseyi'nin 1820 sayılı kararında bu tür eylemlerin "savaş suçları, insanlığa karşı suçlar veya ... soykırım" olabileceği tespit edildi.[6] Bu önlemlere rağmen, sistematik olsun ya da olmasın tecavüz çatışma bölgelerinde hala yaygındır.

• Öjenik
• Zorla kürtaj
• Soykırım
• Üreme baskısı
• Tecavüz hamileliği
• Cinsel kölelik