Tarantula Bulutsusu

Tarantula Bulutsusu (ayrıca 30 Doradus, veya NGC 2070 olarak da bilinir), Büyük Macellan Bulutu içerisindeki bir H II bölgesi. İlk başta bir yıldız olarak kayıtlara geçmiş olan 30 Doradus, 1751 yılında Nicolas Louis de Lacaille tarafından bulutsu olarak tanımlanmıştır.

Tarantula Bulutsusu

Tarantula Bulutsusu'nun Spitzer Uzay Teleskobu tarafından alınmış fotoğrafı.
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Kılıçbalığı
Bahar açısı (α) 05s 38d 38sn[1]
Yükselim (δ) -69° 05.7 60[1]
Türü Salma
Açısal boyut  (V) 40′ × 25′[2]
Görünür parlaklık  (V) +8[2]
Fiziksel özellikler
Uzaklık180 ± 10 k Iy (49 ± 3 [2][3] k pc)
Yarıçap 500 Iy
Tarihçe
Kâşif  Nicolas Louis de Lacaille
Keşif yılı 1751
Dikkate değer özellikler
BMB içerisinde.
Katalog başlıkları
NGC 2070 • ESO 57-EN6 • GC 1269 • h 2941
Ayrıca bakınız:
Bulutsu listesi

Tarantula Bulutsusu'nun görünen parlaklığı 8 kadirdir. Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 180,000 ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır. Şayet Tarantula Bulutsusu 1500 ışık yılı uzaklığıyla Dünyamıza en yakın yıldız oluşum bölgesi olan Avcı bulutsusu ile aynı uzaklıkta olsaydı, gökyüzünde 30 derecelik (60 dolunay büyüklüğünde) bir alanı kaplayacak kadar büyük görünecekti.

Tarantula Bulutsusu'nun kalbi. Kaynak: ESO

İnanılmaz derecede büyük ve ürkütücü bir görünüme sahip olan Tarantula Bulutsusu'nun kalbinde enerji yüklü gazlardan meydana gelmiş devasa kabarcıklar, koyu renkli tozdan meydana gelmiş uzun iplikçikler ve aşırı derecede büyük kütleli yıldızlar bulunmaktadır. Bu kalbin merkezinde ise bir zamanlar tek bir yıldız olduğu düşünülecek kadar birbirine yakın durumda yıldızlar içeren bir küme yer almaktadır. R136a veya NGC 2070 olarak numaralandırılmış olan bu küme, çok sayıda sıcak genç yıldıza ev sahipliği yapmaktadır. Bu yıldızlardan gelen enerji yüklü ışık bulutsu gazını sürekli olarak iyonlaştırırken, enerji yüklü parçacık rüzgarları ise kabarcıkları şişirip, birbirine dolanmış iplikçikleri ayırmaktadır. 30 Doradus olarak da bilinen Tarantula Bulutsusu, Yerel Grup içerisindeki bilinen en büyük yıldız oluşum bölgelerinden biri olup, her birkaç milyon yılda bir alışılmadık ölçüde güçlü bir yıldız oluşumuna sahne olmaktadır.

Bu bölgede, süpernova kalıntıları ve bir karanlık bulutsu yer almasına rağmen, kırmızı ve pembe renklerdeki gaz büyük kütleli bir salma bulutsusuna işaret etmektedir. Bulutsunun çevresinde genç yıldız kümeleri, lifler ve kabarcık biçimindeki bulutların yanı sıra, başka yıldız oluşum bölgeleri de bulunmaktadır. Çağdaş zamanlarda meydana gelen en yakın süpernova SN1987A'nın küçük ama genişleyen kalıntısı ise bulutsunun merkezi yakınında yer almaktadır.

Kaynakça

  1. "SIMBAD Astronomical Database". Tarantula Nebula için sonuçlar. 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2006.
  2. "SEDS Students for the Exploration and Development of Space". Tarantula Nebula için sonuçlar. 3 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2007.
  3. Lebouteiller, V.; Bernard-Salas, J.; Brandl, B.; Whelan, D. G.; Wu, Yanling; Charmandaris, V.; Devost, D.; Houck, J. R. (Haziran 2008), "Chemical Composition and Mixing in Giant H II Regions: NGC 3603, 30 Doradus, and N66", The Astrophysical Journal, 680 (1), ss. 398-419, doi:10.1086/587503, 9 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 11 Mayıs 2009 Tarih değerini gözden geçirin: Tarih ve yıl parametreleri birlikte kullanılmamalı (yardım)

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.