Araçsalcılık

Bilim felsefesinde araçsalcılık; başarılı bir bilimsel kuramın, doğanın gözlemlenebilir olmayan nesne, özellik ya da süreçlerine ilişkin doğru ya da yanlış gibi bir yargıda bulunmayacağına ilişkin yaklaşımdır.[1] Bu, bir kuramın belirli bir doğruluk değerinden bağımsız biçimde açıklanabilmesine olanak tanımakta; onun, doğa yasalarının sonuçlarına ilişkin öngörüler için yalnızca bir araç olarak kullanılması gerektiği anlamına gelmektedir. Temelleri 1906'da Pierre Duhem tarafından atılmış yaklaşım 21. yüzyıl fizikçilerinin büyük bölümü tarafından kabul görmüştür.