Yayoi dönemi

Yayoi dönemi (Japonca: 弥生時代 Yayoi jidai), Japonya tarihinde MÖ 300-MS 300 yıllarını kapsayan dönemdir.[1] Yayoi dönemi Japonya'nın Demir Çağı olup adını Tokyo'nun arkeologlar tarafından bu döneme ait eserlerin keşfedildiği mahallesinden almaktadır.

Japonya tarihi
Dönemler Paleolitik öncesi–MÖ 14.000 Jōmon 14,000–MÖ 300 Yayoi MS 250'ye kadar Yamato 250–710 Kofun 250–538 Asuka 538–710 Nara 710–794 Heian 794–1185 Kamakura 1185–1333 Kemmu Restorasyonu 1333–1336 Muromachi (Ashikaga) 1336–1573 Nanboku-chō 1336–1392 Sengoku 1467–1573 Azuchi-Momoyama 1568–1603 Nanban ticareti Edo (Tokugawa) 1603–1868 Sakoku Kanagava Antlaşması Bakumatsu Meiji 1868–1912 Boshin Savaşı Restorasyon Birinci Çin-Japon Savaşı Boxer Ayaklanması Rus-Japon Savaşı Taishō 1912–1926 I. Dünya Savaşı 1923 Kanto depremi Shōwa 1926–1989 Finansal kriz Militarizm Pasifik Savaşı İşgal Japon ekonomik mucizesi Savaş sonrası Ekonomik balon Heisei 1989–2019 Kayıp Onyıl Büyük Hanşin Depremi Büyük Doğu Japonya Depremi Reiwa 2019–günümüz
Konular Depremler Para birimi Dönem isimleri Ekonomi Eğitim Tarihçilik Askeri Denizcilik İmparatorluk Coğrafya Siyaset Dünya Mirasları
Sözlük Zaman çizgisi

Yoshinogari kalıntıları

Yayoi kültürünün ilk kalıntıları Kyūshū adasında bulunmuş olup yüzyıllar boyunca kuzey Honshū'ya kadar yayılmıştır.[2] Demir ve tunç Japonya'da ilk kez yaklaşık eş zamanlı kullanılmıştı. Demir alet ve silahların hazırlanmasında, tunç ise geleneksel eşyaların hazırlanmasında kullanılırdı.[3][4]