Yılkı

Eski metinlerde sıkça geçen yılkı kelimesi bazı araştırmacılara konu olmuştur.[1][2] Eski Uygur Türkçesinde, Divân-ı Lügati't-Türk’te kısmen farklı anlamlarda kullanıldığı görülmekteyse de, Orhun Abideleri ve Dede Korkut Hikayeleri’nde, bugün kullanıldığı gibi at, at sürüsü yerine kullanılmaktadır.

Yılkı, tabiatta serbest dolaşan yabani atlar.

Günümüzde çiftçi gibi hayvana ihtiyaç duyan fakat kışları hayvanı besleyebilecek maddi gücü olmayan kişiler bu atları kendi kendine yiyecek bulması için doğaya salar, sıcak mevsimde hayvana ihtiyacı olduğunda yakalarlar. Fakat bu uygulamaların yapıldığı yerlerde yabanda gezen çok at olduğundan tekrar aynı at ertesi sene yakalanamayabilir. Sonuçta, ihtiyaç hayvan olduğundan, hangi hayvanın yakalandığı önemli değildir. Böylece at, seneden seneye başka kişilerin hizmetinde kullanılır. Bu nedenle bu atların sahibi de yoktur. Ayrıca ehlileştirilmemiş anlamında da kullanılan bir sözcüktür.