Urmiye Hanlığı
Urmiye Hanlığı, 18. yüzyılın ortaları ve 1868-1869 yılları arası, merkezi Urmiye şehri olan, Güney Azerbaycan'ın batısındaki en nüfuzlu Azeri hanlıklarından biridir.
Urmiya xanlığı Urmiye Hanlığı | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1747-1865 | |||||||||
 sol osmanlı sınırı sarı alan | |||||||||
| Başkent | Urmiye | ||||||||
| Yaygın diller | Azerice ve Farsça | ||||||||
| Hükûmet | Monarşi | ||||||||
| Han | |||||||||
| Tarihçe | |||||||||
• Kuruluşu | 1747 | ||||||||
• Dağılışı | 1865 | ||||||||
| |||||||||
.svg.png.webp){kind=small}
Genel Bilgiler
- Bölgesi: Hoy ve Marağa Hanlıkları, İran'ın Kürdistan Vilayeti ve Osmanlı İmparatorluğu ile sınırlıydı.
- Merkezi: Urmiye
- Hanları: Fethali Han Afşar (birçok kaynakta - Fatih Ali Han), Ali Han, İmam Kulu Kan, Emiraslan Han Afşar, Muhammed Kulu Han.
Tarih
Hanlığın temellerini, İran Şahı Nadir Şah Afşar'ın amcasının oğlu, Oğuzların Afşar boyundan olan Fethali Han koymuştu. Bunun ötesinde merkezileşme siyasetini de hayata geçirmeye başlamıştır. Şah'ın tahtına göz dikmiş olan Fethali Han Afşar İran ve Azerbaycan'daki savaşlara katılır. 1754 yılının başlarında, İran'ın güney ve orta kısımlarını ele geçirir. 1759 yılında ise Karabağ Hanlığı'nı ele geçirerek Urmiye Hanlığı'nın o dönemde güçlenmesine de neden olur. Bunun sonucunda Urmiye, Tebriz, Hoy, Karadağ, Marağa ve Serab Hanlıkları, yani Erdebil ve Maku Hanlıkları istisna olmak üzere, tüm Güney Azerbaycan Hanlıkları birleştirilir.
Kaçarın ölümüyle bağımsızlığını ilan eden hanlık, İran tahtına çıkan Fethali Afşar Şah'a tâbi oldu.[1]
Kaynakça
- "Cənubi Azərbaycan Xanlıqları". 27 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2009.
Dış bağlantılar
|  | |||||||
