Rosi Braidotti

İtalya ve Avustralya vatandaşlığı olan Braidotti İtalya’da doğdu. 1977’de Canberra’da Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden derece aldı ve felsefe alanında Medal ve Tillyard Üniversitesi tarafından ödüllendirildi. Daha sonra Braidotti 1961’de felsefe bölümünden derece aldığı Sorbonne’de doktora çalışmalarına devam etti. Kadın Çalışmalarında kurucu profesör olarak görevlendirildiği 1988’den beri Hollanda'daki Utrecth Üniversitesi’nde ders veriyor.

Braidotti Avrupa Kadın Çalışmalarının öncülerindendir: üniversiteler arası SOCROTES NOISE ağını ve 2005 yılına kadar yönettiği Kadın Çalışmaları Tematik Ağı olan ATHENA’yı kurdu. 2005 ve 2006 yılları arasında Birkbeck College’da Leverhulme Trust'ın Konuk Profesörü olarak çalıştı; 2002 ve 2003 yılları arasında Floransa’daki Avrupa Üniversitesi’nde profesör ve 1994 yılında Princeton Yüksek Öğretim Enstitüsü’nde Sosyal Bilimler bölümünde üye olarak çalıştı. 2008 Avrupa Beşeri Bilimler Enstitüsü ve Merkezi Konsorsiyumu'nun (ECHIC) kurucu üyesidir; 2010 yılında Beşeri Bilimler Merkezi ve Enstitüleri Konsorsiyumu yönetim kurulu üyeliğini yapmaktadır ve 2014 yılında Fransa’da Conseil National de la Recherche Scientifique Bilim Konseyi’nin bir üyesi olmuştur. Braidotti, Utrecht Üniversitesi Beşeri Bilimler Merkezi’nin kurucu müdürüdür ve şu anda Utrecht Üniversitesi’nde ordinaryüs profesördür. Braidotti, farklılıklar, işaretler, Uluslararası Kadın Çalışmaları Forumu ve Feminist Oluşumlar da dahil olmak üzere pek çok akademik feminist dergilerin danışma kurulunda görevlidir veya görev yapmıştır.

Braidotti’nin yayınları mütemadiyen toplumsal ve siyasi teorinin, kültür politikasının, cinsiyetin, feminist teori ve etnik köken çalışmalarının kesiştiği kıta Avrupası felsefesine yerleştirilmiştir. Disiplinler arası çalışmasının özü, Avrupa felsefesi ve siyaset teorisi tarihindeki farklılık kavramına özel vurgu yaparak çağdaş öznelliğin oluşmasına ilişkin birbirine bağlı dört monograftan oluşur. Braidotti’nin felsefi projesi olumlu olarak nasıl farklı düşünüleceğini araştırıyor, ki bu da her ikisine de karşı çıkan diyalektiklerin ötesine geçer ve bu yüzden aynılık kavramına olumsuz bir şekilde bağlanıyor demektir.

En son kitabı The Posthuman İnsan Sonrası (Polity Yayınları,2013), insan sonrası konusundaki güncel tartışmalara bir giriş ve büyük katkılar sunmaktadır. İnsanlığın doğal olmayan yapısını ortaya çıkararak insan ve diğerleri arasındaki geleneksel ayrım bulanıklaştığından dolayı, The Posthuman posthümanist bir hareketin, konunun geleneksel insancıl birliğini değiştirdiği boyutta keşfederek başlar. Braidotti, bu durumu bilişsel ve ahlaki olarak kendini tutma kaybı olarak algılamak yerine, The Posthuman bizlerin değişken ve çoklu kimliklerimizi anlamamıza yardımcı olduğunu savunuyor. Braidotti daha sonra yalnızca diğer türleri değil, aynı zamanda gezegenimizin bir bütün olarak sürdürülebilirliğini de kapsayan post-antroposentrik düşüncenin artan etkilerini çözümler. Çağdaş piyasa ekonomileri tüm yaşamların denetlenip metalaşmasından kazanç sağladığından ve insan ile diğer türler, tohumlar, bitkiler, hayvanlar ve bakteriler arasındaki kategorik ayrımları silerek hibritleşme ile sonuçlanır. Küreselleşmiş kültürler ve ekonomiler tarafından tetiklenen bu bölünmeler bir insan-merkezcilik eleştirisine olanak sağlar, fakat bunlar sürdürülebilir bir geleceğin göstergeleri olarak ne kadar güvenilirlerdir ? The Posthuman, bu değişimlerin beşeri bilimlerin kurumsal uygulamaları üzerindeki etkilerini de dikkate alarak noktalanıyor. Braidotti, çevrecilik ve cinsiyet analizinin yanı sıra post-kolonyal ve ırk çalışmaları yelpazesinden ortaya çıkan kozmopolit yeni-hümanizmin yeni formlarını ortaya koyuyor. The Posthuman durumun zorluğu süreklilik ve güçlenmeyi sürdürürken, yeni sosyal bağlar ve topluluk oluşturma fırsatlarını yakalamaya bağlıdır. 2011 yılında Braidotti yeni iki kitap yayımladı: Nomadic Subjects (Göçebe Özneler)’in yenilenmiş ve gözden geçirilmiş baskısı ve Nomadic Theory (Göçebe Kuramı)’nın makale derlemesi: The Portable Rosi Braidotti. Derleme, Braidotti’nin göçebe kuramına ve Gilles Deleuze, Michel Foucault, Luce Irigaray ile ilişki kuran ve bir dizi siyasi ve kültürel konuyla ilgilenen yenilikçi formülasyonlara temel bir giriş sağlar. Konusal olarak düzenlenen makaleler cinsel farklılık ve somut öznellik gibi kavramlarla başlar ve teknobilim, feminizm, vesayet sonrası vatandaşlık ve doğrulama politikaları ile ilgili araştırmaları izler. Gilles Deleuze ve özellikle ‘‘Fransız Feminist’’ düşünür Luce Irigaray gibi filozoflardan etkilenen Braidotti, sanal gerçeklik, protez ve fark maddesellik üzerine düşünceleriyle postmodern feminizmi Bilgi Çağına getirdi. Braidotti cinsiyet farkı fikirlerinin insan/hayvan ve insan/makine ayrımı konusundaki duygularımızı nasıl etkilediğini de değerlendiriyor. Braidotti feminist felsefede ve uygulamada Avrupa bakış açısına da öncülük etmiştir ve laik feminizmin yanı sıra üçüncü dalgada da etkili olmuştur.

3 Mart 2005’te Braidotti Holland Kraliçesi Beatrix’ten Royal Knight ile ödüllendirildi; Ağustos 2006’da Polonya Lodz Üniversitesi’nden University Medal aldı ve Mayıs 2007’de Helsinki Üniversitesi felsefe bölümünde şeref derecesiyle ödüllendirildi. 2009 yılında Honorary Fellow of the Australian Academy of the Humanities’e seçildi. 2009’dan beri Beşeri Bilimler Merkezi ve Enstitüleri Konsorsiyumu (CHCI) yönetim kurulu üyesidir. 2013 yılında İsveç’te Linköping Üniversitesi’nden Felsefe Onursal Derecesi (Honorary Degree in Philosophy) aldı.