Pseudomonadaceae

Pseudomonadaceae bakteriler âleminde bir familyadır, bu familyaya Azomonas, Azomonotrichon, Azorhizophilus, Azotobacter, Cellvibrio, Mesophilobacter, Pseudomonas (cins tipi), Rhizobacter, Rugamonas, ve Serpens cinsleri dahildir.[1][2] Yakın zamanda Azotobakterilerin de bu familyaya ait olduğuna karar verilmiştir.[3]

Pseudomonadaceae
Bilimsel sınıflandırma
Âlem: Bacteria
Şube: Proteobacteria
Sınıf: Gamma Proteobacteria
Takım: Pseudomonadales
Familya: Pseudomonadaceae
Cinsler

Azomonas
Azomonotrichon
Azorhizophilus
Azotobacter
Cellvibrio
Mesophilobacter
Pseudomonas
Rhizobacter
Rugamonas
Serpens

Tarihçe

Pseudomonad Eski Yunanca psödo (ψευδο, 'sahte') ve monas (μονος, 'tek birim') sözcüklerinde türetilmiş olup 'sahte birim' anlamına gelir. Mikrobiyolojinin ilk yıllarında "monad" terimi tek hücreli canlılara değinmek için kullanılırdı.

Doğada yaygın olarak bulunmalarından dolayı psödomonadlar ilk gözlemlenmiş mikroskopik canlılar arasındadır. Bu canlılar için jenerik bir isim olarak 1894'te ilk yaratılmış olan Pseudomonas, Gram-negatif, çubuksu ve hareketli bakteri cinsi olarak tanımlanmıştı. Bu tanıma uyan Pseudomonadlar pek çok doğal ortamdan izole edilebildiklerinden kısa bir sürede bu cinse çok sayıda tür dahil edildi. Daha ileri yıllarda, yeni metodolojilerin geliştirilmesiyle pek çok tür yeniden sınıflandırılmıştır.

Pseudomonas aeruginosa fırsatçı patojen olarak gittikçe artan klinik önem kazanmaktadır. Klinik izolatlarda antibiyotik direnci gittikçe atmaktadır.

2000 yılında bir Pseudomonas türünün genomu belirlenmiştir; daha yakın zamanda P. aeruginosa strains PAO1 (2000), P. putida KT2440 (2002), P. fluorescens Pf-5 (2005), P. fluorescens PfO-1 and P. entomophila L48 dahil olmak üzere çeşitli türlerin de dizileri okunmuştur. Pseudomonas syringae 'nin çeşitli serovarlarının genomları da okunmuştur.[2]

Ayırdedici özellikler

  • Oksidaz pozitif - Sitokrom C oksidaz enziminin varlığından dolayı.
  • Fermantasyon yapmaz.
  • Çoğu türü, glukozu metabolize etmek için 6-fosfogliseraldehit dehidrojenaz ve aldolaz enzimleri aracılığıyla Entner Doudorof yolunu kullanır.
  • Kutupsal kamçılıdır, hareket ederler.
  • Çoğu üyesi piyoverdin (fluoresein) adlı flüoresan pigmenti üretirler.[4]

Oksidaz, kutupsal kamçı ve fermantasyon yapamama Pseudomoadları Enterobakterilerden ayırdeder.[5].

Kaynakça

  1. Skerman, McGowan and Sneath (editors): Approved Lists of Bacterial Names. Int. J. Syst. Bacteriol., 1980, 30, 225-420.
  2. Cornelis P (editor) (2008). Pseudomonas: Genomics and Molecular Biology (1st ed bas.). ISBN 978-1-904455-19-6 . 12 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2008. Bilinmeyen parametre |yayımevi= görmezden gelindi (yardım)
  3. Rediers H, Vanderleyden J, De Mot R (2004). "Azotobacter vinelandii: a Pseudomonas in disguise?". Microbiology. 150 (Pt 5). ss. 1117-9. PMID 15133068.
  4. Meyer J (2000). "Pyoverdines: pigments, siderophores and potential taxonomic markers of fluorescent Pseudomonas species". Arch Microbiol. 174 (3). ss. 135-42. PMID 11041343.
  5. Krieg, N.R. (Ed.) (1984) Bergey's Manual of Systematic Bacteriology, Volume 1. Williams & Wilkins. ISBN 0-683-04108-8
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.