Natal diş
Natal dişler doğuştan diş eti hattı üzerinde (sürmüş) bulunan dişlerdir. Neonatal dişler, hayatın ilk ayı içerisinde (neonatal dönem) diş etinden çıkan dişlerdir.
Neonatal dişlere rastlanma oranı araştırma tipine göre 1:700 ile 1:30,000 arasında değişir, en yüksek oran hastaların kişisel muayenelerine dayanan bir araştırmada bulunmuştur.
Görülme
En sık görülen natal dişler mandibular orta kesici dişlerdir. Küçücük kökleri vardır ve yumuşak doku ile diş etinin ucuna tutunmuş haldedirler ve çoğu kez sallanırlar.
Nedenleri
Çoğu zaman natal dişler tıbbi bir durumla ilişkili değildir. Ancak bazen şu hastalıklarla bağlantısı olabilir:
- Ellis–van Creveld sendromu
- Hallermann–Streiff sendromu
- Pierre Robin sendromu
- Sotos sendromu
Tedavi
Dişler bebeğe ya da anneye herhangi bir zorluk çıkarmıyorsa genellikle müdahale önerilmez.
Ancak bazı kimseler dilin ucunu kesebileceğinden dişin uzaklaştırılmasını önerir.
Natal diş ile beraber kalıcı dişin kökünün de uzaklaştırılması ihtimaline karşın, diş mümkün olduğunca uzun süre ağızda kalmalıdır. Bebekte hipoprotrombinemi varsa da uzaklaştırılmamalıdır. Komplikasyon görüldüğü vakalarda, natal dişlerin uzaklaştırılması gerekirse, en kısa sürede diş röntgeni alınmalı ve pedodontistler (çocuk diş doktorları) tarafından değerlendirilmeli ve takibi yapılmalıdır.
Dikkate değer vakalar
Kaynakça
Neonatal teeth (Son Erişim Tarihi: 19.12.2017)