Natüralizme karşı evrimsel argüman

Natüralizme karşı evrimsel argüman, biyolojik evrim teorisi ile felsefi natüralizm -doğaüstü süreçlerin ve varlıkların olmadığına inanma- arasında uyuşmazlık olduğunu göstermeye çalışan bir felsefi argümandır. İlk olarak Alvin Plantinga tarafından 1993 yılında öne sürülmüş ve epistemoloji, zihin felsefesi, din felsefesi alanlarında çalışan filozofların ve evrimsel biyoloji alanında çalışan bilim insanlarının oldukça ilgisini çekmiş ve yeni sorunlar ortaya koymuştur.[1] NKEA'nın temelinde, hem evrim teorisi hem de natüralizm doğruysa güvenilir bilişsel becerilere sahip olma ihtimalinin düşük olduğu iddiası bulunmaktadır. NKEA kısaca, evrim teorisi ile natüralizmin birbirlerini çürüttüğünü savunur.

Fikrî gelişimi

Natüralizmi eleştirerek NKEA'nın temellerini oluşturan ilk kişi Arthur Balfour'du.[2] Ardından C.S. Lewis, 1947'de ilk versiyonunu yazdığı Mucizeler (Miracles) kitabında argümanı popülerleştirdi.[3] Richard Taylor ise benzer savlarını Metafizik (Metaphysics) adlı kitabında yayımladı.[4] Argüman; Stephen Clark,[3][5] Richard Putill,[2][6] J.P. Moreland[2][7] gibi isimler tarafından da geliştirilmişti. 2003'te Victor Reppert C.S. Lewis's Dangerous Idea, In Defense of the Argument from Reason eserinde benzer fikirlerini detaylı şekilde anlattı.[2] Son dönem felsefecilerinden William Hasker ve James Jordan fiziksel determinizme karşı benzer argümanlar ortaya koydu.[8]

Plantinga kendi "natüralizme karşı evrimsel argümanını" 1993'te öne sürdü.[4] Plantinga, Warrant and Proper Function kitabının 12. bölümünde C.S. Lewis'in argümanını geliştirmiş[3] ve evrimsel natüralizme karşı iki ek argüman oluşturmuştu.[9] Fikirlerini, yayımlanmayan Naturalism Defeated adlı metninde ve Warranted Christian Belief adlı kitabında daha da ileriye taşıdı.[4] Argüman, 2002'de James Beilby 'nin editörlüğünü yaptığı Naturalism Defeated? adlı kitabında genişletildi.[10]

2008'de yayımlanan Knowledge of God (Tanrı Bilgisi) adlı çalışmasında Plantinga, önceki dört kategoriye ayırma yaklaşımı yerine, argümanın sadece anlamsal epifenomenal noktasına odaklanmış bir formülasyon sundu.[11]

Kaynakça

  1. Beilby(2002) s 7
  2. Victor Reppert, C.S. Lewis's Dangerous Idea, In Defense of the Argument from Reason (2003) s 46
  3. Nathan, N.M.L. (1997). "Naturalism and Self-Defeat: Plantinga's Version". Religious Studies. 33 (2). ss. 135-42. doi:10.1017/S0034412597003855. JSTOR 20008086.
  4. Beilby(2002) p ix
  5. Arthur Balfour, The Foundations of Belief: Notes Introductory to the Study of Theology, 8th ed. Rev. with a new introduction and summary (1906) ss 279-285
  6. Richard Purtill, Reasons to Believe (1974) ss 44-46
  7. J. P. Moreland, "God and the Argument from Mind", in Scaling the Secular City (1978) ss 77-105
  8. Victor Reppert, C.S. Lewis's Dangerous Idea, In Defense of the Argument from Reason (2003) ss 204-275
  9. Fitelson, Branden; Elliott Sober (1998). "Plantinga's Probability Arguments Against Evolutionary Naturalism" (PDF). Pacific Philosophical Quarterly. 79 (2). ss. 115-129. doi:10.1111/1468-0114.00053. Erişim tarihi: 6 Mart 2007.
  10. Beilby(2002) s. 2
  11. Alvin Plantinga, Michael Tooley, Knowledge of God (2008) ss 31-51
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.