Milonit

• 

  Burns Bluff milonit
  Milonit oluşumu, bir yandan ana kayanın malzeme özelliklerine, diğer yandan deformasyon sırasındaki fiziksel koşullara bağlıdır. Büyük miktarlarda kuvars ve feldispat içeren yer kabuğunun tipik silikat kayaçlarında, plastik deformasyon yaklaşık 280 ° C'de ve 10 km derinlikte başlar. Tuzlu kayalar ve mermer durumunda, sıcaklıklar önemli ölçüde daha düşüktür. Deformasyon oranları 10−13 ile 10−15 s - 1 arasındadır. Deforme olmuş mineraller genellikle ana kayadan daha küçüktür. Bununla birlikte, çok yüksek sıcaklıklarda ve düşük deformasyon oranlarında, mineraller büyüme eğilimindedir ve iri taneli milonitler (blastomilonitler) oluşur.[8]
• Milonitler, sünek fay zonlarında büyük kayma gerilmesinin birikmesiyle oluşan sünek olarak deforme olmuş kayaçlardır.
• Milonit oluşumuna ilişkin birçok farklı görüş vardır, ancak genel olarak kristal-plastik deformasyonun meydana gelmiş olması gerektiği ve kırılma ve kataklastik akışın milonit oluşumunda ikincil süreçler olduğu kabul edilmektedir.
• Değirmende tanelerin mekanik olarak aşınması meydana gelmez, ancak bunun, Yunan μύλος mylos'tan yani değirmen anlamına gelen milonitleri oluşturan süreç olduğu düşünülüyordu.[9] Milonitler 4 km'den az olmayan derinliklerde oluşur.[10]
• Kristal-plastik deformasyonu barındıran birçok farklı mekanizma vardır. Kabuklu kayaçlarda en önemli süreçler diskolasyon oluşumu ve difüzyon oluşumudur.

Diskolasyon oluşumu, kristallerin iç enerjisini artırma görevi görür. Bu etki, tane sınır alanını artırarak ve tane hacmini azaltarak, mineral tane yüzeyinde enerji depolayarak iç enerjiyi azaltan tane sınırı göçü yeniden kristalleşmesi ile telafi edilir. Bu süreç, diskolasyonları alt tane sınırları içinde düzenleme eğilimindedir. Alt tanecik sınırlarına daha fazla diskolasyon eklendikçe, bu alt tanecik sınırı boyunca yanlış yönelim, sınır yüksek açılı bir sınır haline gelene ve alt tanecik etkili bir şekilde yeni bir tane haline gelene kadar artacaktır. Bazen alt tanecik dönüşünün yeniden kristalleşmesi olarak adlandırılan bu işlem[11], ortalama tanecik boyutunu küçültme işlevi görür.

Creswick Tepeleri S-C milonit 4

Difüzyon sürünmesindeki kritik mekanizmalar olan hacim ve tane sınırı difüzyonu, yüksek sıcaklıklarda ve küçük tane boyutlarında önemli hale gelir. Bu nedenle bazı araştırmacılar, milonitlerin diskolasyon oluşması ve dinamik yeniden kristalleşme ile oluştuğundan, tane boyutu yeterince küçültüldüğünde difüzyon oluşmasına geçişin meydana gelebileceğini iddia etmişlerdir.

• Protomilonit, milonitleşmenin erken aşamalarında,% 50'den fazla porfiroklast içeren bir kayadır. Deformasyonun başlamasıyla birlikte, bir protomilonit, ana kayanın büyük kalıntı tanelerini çevreleyen çok ince taneli bir matris ile bir harç dokusu gösterir. Kayaç, porfiroklastları oluşturan kaba bir yapraklanmaya ve oldukça zayıf bir çizgiye sahiptir.

• Milonit, ağırlıklı olarak kristal-plastik işlemlerle tane boyutunda büyük bir küçülme geçirmiş yapraklanmış ve çizgisel bir kayadır. Milonit, % 10 %50 porfiroklast, yani matrisin % 50 ila 90'ını içerir. Gözle görülebilecek bir kayaçtır. Ana mineral bileşenleri; plajiyoklaz, kuvars, biyotit, muskovit, klorit, serizit, silimanit, disten, granattan oluşur. Kuvars milonitik kayalarda en fazla bulunan mineral bileşeninden biridir.[13]

• Ultramilonit sert, çakmaktaşı benzeri ve koyu renkli olup, aşırı tane boyutu küçültme ve dinamik yeniden kristalizasyonun görsel sonucudur. Genellikle küçük porfiroklastlar kayanın% 10'undan daha azını oluşturur.

• Diğer yaygın olarak kullanılan , önemli statikle kristalleşmeye sahip bir milonite blastomilonit ve ince taneli, mika bakımından zengin bir milonite (bir fillite benzeyen) fillonit denir.

• Bu sınıflandırmadaki sorun, matris tane boyutu ve porfiroklast tane boyutu arasında keyfi bir sınırın tanımlanması gerektiğidir. Diğer bir problem, yüksek metamorfik derecede veya ince taneli veya monomineralik ana kayalarda gelişen milonitlerin normalde porfiroklast geliştirmemesidir; bu nedenle, ultramilonit mutlaka milonit veya protomilonitten daha yüksek bir suşu temsil etmez.[14]

Wester Keolka. Bu kayaçlar, İskoçya'daki Moine bindirmesine eşdeğer olduğu düşünülen, önemli bir jeolojik sınır olan Wester Keolka kesme bölgesinin milonitleridir.

Milonit oluşumu bir yandan ana kayanın malzeme özelliklerine ve diğer yandan deformasyon sırasındaki fiziksel koşullara bağlıdır. Tipik olarak silikat kaya yer kabuğunda , içeren büyük miktarda kuvars ve feldispat , plastik deformasyon başlar 280° C yaklaşık 10 km derinlikte.

Blasto Milonit, Duemler Dağı, Antarktika

Tuz kayaları ve mermer için sıcaklıklar önemli ölçüde daha düşüktür. Deformasyon oranları 10 ⁻¹³ ile 10 ⁻¹⁵ s ^{−1 arasındadır}. Deforme olmuş mineraller genellikle ana kayadan daha küçüktür. Bununla birlikte, çok yüksek sıcaklıklarda ve düşük deformasyon oranlarında, mineraller büyüme eğilimindedir ve iri taneli milonitler ( blastomilonitler ) oluşur. [15][16]

Curl Dağı, Antarktika

Milonit olaylarının çoğu gnayslara (çizgili gnays, gözlü gnays ..) yol açar, ancak milonit gnays ile eşanlamlı değildir çünkü bu tür kayaçlar, bir orojenetik olaydaki P veya T artışından dolayı bölgesel metamorfizma tarafından da oluşturulabilir.[17]

Milonitler, tektonik fay zonlarında, iki kaya kütlesinin birbiri üzerinden kayarak kayma hareketi ile oluşur. Milonitlerin temel özelliği, kayanın yüksek sıcaklıklarda sünek deformasyonudur. Milonit içindeki minerallerin büyük çoğunluğu plastik deformasyonla değiştirilmiş olmalıdır. Bunun tersine, süreç kırılgan alanda gerçekleşirken, bir kataklazit içindeki mineraller mekanik sürtünme ile kırıldı. Milonitler, belirgin bir katman dokusuna ve çoğunlukla tektonik hareketin yönünü gösteren net bir gerilme çizgisine sahiptir.[18]

Plastik deformasyon, minerallerin dinamik kristalleşmesinden kaynaklanır. Minerallerin kayma gerilimine adaptasyonu sürekli (dinamik olarak), her şeyden önce kristallerin sınır yüzeylerinde dengelenerek, iç kristal seviyelerinde dengelenerek gerçekleşir. Aynı tip mineralden iki kristal birbirine bitişikse, bir tane diğerini difüzyon yoluyla "tüketebilir"; bu süreç, tane sınırı göçü olarak bilinir.[19]

Boudinaged turmalin kristalleri

Asidik plütonik kayalardan veya meta volkanitlerden türetilen milonitlerin ana elementi kuvars şerididir (kuvars açısından zengin yataklar ve rekristalize feldispatlar). Deformasyonda, kalıntı kuvars kristalleri kırılır ve yeni oluşan kuvars gerilim altında büyür.

Minerallerin dinamik yeniden kristalleşmesi, kuvars ve fillit yataklarının bantlarının değişmesiyle iyi tanımlanmış bir tabakanın gelişmesine neden olur.[20]

• Milonit bölgelerinde meydana gelen yer değiştirmelerin belirlenmesi, sonlu yamulma ekseninin yönelimlerinin doğru bir şekilde belirlenmesine ve bu yönelimlerin artan gerinim eksenine göre nasıl değiştiğinin anlaşılmasına bağlıdır. Bu, kayma hissinin belirlenmesi olarak adlandırılır.
• Deformasyonun düzlem gerinim basit kayma deformasyonu olduğunu varsaymak yaygın bir uygulamadır. Bu tür gerinim alanı, yer değiştirmenin kesme bölgesi sınırına paralel olduğu bir tablo bölgesinde deformasyonun meydana geldiğini varsayar. Ayrıca, deformasyon sırasında artan gerinim ekseni, kayma bölgesi sınırına 45 derecelik bir açıyı korur. Sonlu gerinim eksenleri başlangıçta artan eksene paraleldir, ancak ilerleyen deformasyon sırasında uzağa doğru döner.
• Kinematik indikatörler, milonitlerde kayma hissinin belirlenmesini sağlayan yapılardır.
• Çoğu kinematik gösterge, basit kaymadaki deformasyona dayanır ve artan gerinim eksenlerine göre sonlu gerinim eksenlerinin dönme anlamını verir.
• Basit kesmenin getirdiği kısıtlamalar nedeniyle, yer değiştirmenin yapraklanma düzleminde mineral germe lineasyonuna paralel bir yönde meydana geldiği varsayılır. Bu nedenle, kesme hissini belirlemek için lineasyona paralel ve yapraklanmaya dik bir düzlem görüntülenir.

• 

  Mika-balık İtalyan Alplerinden milonitik kuvarsit içinde küçük mika balığı (deforme mika kristalleri).
  En yaygın kesme duyusu göstergeleri, C / S kumaşları, asimetrik porfiroklastlar, damar ve dike dizileri, örtülü porfiroklastlar ve mineral liflerdir. Tüm bu göstergeler, sonlu yamulma eksenlerinin yönelimleriyle doğrudan ilişkili olan bir mono klinik simetriye sahiptir. Asimetrik kıvrımlar ve boudinajlar gibi yapılar, sonlu yamulma eksenlerinin yönelimleriyle de ilişkili olsa da, bu yapılar farklı şekil değiştirme yollarından oluşabilir ve güvenilir kinematik göstergeler değildir.[30]

Peridotitik Milonit

İber Yarımadası'nın merkezinde, özellikle Mazarambroz'un Toledo kasabası yakınlarında, Toledo'nun migmatitik kubbesini (kuzeyde yer alır), meta-tortul kayalardan ve kuzeyden ayıran duvarla ilişkili önemli bir milonitik deformasyon bandı bulunur. Mora-Las Ventas'ın tardisinematik granitleri (güneyde bulunur).[31]

• https://it.wikipedia.org/wiki/Enciclopedia_Britannica
• https://fr.wikipedia.org/wiki/P%C3%A9trologie
• https://es.wikipedia.org/wiki/Falla
• https://pt.wikipedia.org/wiki/Rocha_cl%C3%A1stica

• 
  Creswick Tepeleri milonit ve felsit
• 
  Kuvars parçaları
• 
  Sünek Deformasyon
• 
  Ultramilonit
• 
  Auriga Nunataks aplit-milonit kontağı
• 
  Mervent Miloniti