Mart 1979 İran İslam Cumhuriyeti referandumu

İran'da 30 ve 31 Mart 1979'da bir İslam Cumhuriyeti yaratma referandumu yapılmıştır. Referandumda hiçbir grup hayır oyu için kampanya yapmamıştır.[1] Bazı grupların seçime itiraz etmesine ve referandumu boykot etmesine rağmen,[2] resmi sonuçlara göre vatandaşların % 98,2'si tarafından evet oyu verilerek kabul edilmiştir. Bu referandumdan hemen önce devrime katılan İranlı gençleri onurlandırmak için oy verme yaşı 18'den 16'ya indirildi.

Mart 1979 Iran İslam Cumhuriyeti referendumu
Tarih 31 Mart 1979) (1979-03-31)
Sonuçlar
Oylar %
Evet 20.147.855 %&0000000000000099.31000099,31
Hayır 140.996 %&0000000000000000.6900000,69
Kayıtlı seçmen/katılım 89%

Partilerin kararları

Durum Organizasyonlar Referans
Evet
İslami Cumhuriyet Partisi [2]
Ulusal Cephe [3]
Özgürlük Hareketi
Tudeh Partisi
Halk Mücahitleri Örgütü
Müslüman Halk Cumhuriyeti Partisi
İşçiler Partisi [4]
İran Partisi
Pan-İranist Parti
Millet Partisi
Boykot
Ulusal Demokratik Cephe
Halkın Fedai Gerillaları Örgütü [5]
Halkın Fedai Gerillaları [6]
Peykar
İran Kürdistan Demokratik Partisi [7]
İran Kürdistan Komala Partisi

Alternatif isim önerileri

Yetkililer gelecekteki siyasi sistem için bir isim koymaya hazırlanırken, partiler monarşi ve İslam Cumhuriyeti dışında üçüncü seçeneklerin sunulması için açık bir referandum çağrısında bulundu. Önerilen isimlerden bazıları şunlardı:

  • İslami Cumhuriyetçi Parti [3] "İran İslam Cumhuriyeti"
  • Solculardan "İran Halk Cumhuriyeti"
  • Solculardan "Demokratik İran Cumhuriyeti" [2]
  • İran Özgürlük Hareketi tarafından "İran Demokratik İslam Cumhuriyeti"
  • Laik milliyetçiler tarafından "İran Cumhuriyeti"
Bir kadın oy kullanıyor

Sonuçlar

Seçim Oylar %
Lehte 20.147.855 99.3
Aleyhte 140.996 0.7
Geçerli Oylar 20.288.851 100
Kaynak: Nohlen ve diğerleri
Seçim Oylar
Uygun Seçmen Sayısı 20.857.391
Gerçek Seçmen Sayısı 20.440.108
Seçime Katılım % 98
Kaynak: İran Sosyal Bilimler Veri Portalı [8]
  • İran İslam Cumhuriyeti Günü

Kaynakça

  1. Modernist Shi'ism and Politics: The Liberation Movement of Iran (Tez). I/II. Yale University. 1986. s. 499. Bilinmeyen parametre |başlıktürü= görmezden gelindi (yardım)
  2. Women and the Political Process in Twentieth-Century Iran. Cambridge University Press. 1995. s. 226. ISBN 978-0-521-59572-8.
  3. Parliamentary Politics in Revolutionary Iran: The Institutionalization of Factional Politics. University Press of Florida. 1996. s. 55. ISBN 978-0-8130-1461-6.
  4. Political Parties: Selected Entries from Encyclopaedia of the World of Islam. EWI Press. ss. 209-215. ISBN 9781908433022.
  5. Iran Under the Ayatollahs (Routledge Revivals). Routledge. 2013. s. 128. ISBN 1135043817.
  6. Rebels With A Cause: The Failure of the Left in Iran. I.B.Tauris. 2000. s. 109. ISBN 1860646301.
  7. The Kurdish Nationalist Movement: Opportunity, Mobilization and Identity. Cambridge Middle East studies, 22. Cambridge University Press. 2006. s. 236. ISBN 978-0-521-85041-4. OCLC 61425259.
  8. Referenda, Princeton University, erişim tarihi: 10 Ağustos 2016

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.