Kavafyan Konağı

Kavafyan Konağı,18. yüzyıldan günümüze gelebilmiş, İstanbul'un en eski geleneksel evidir. Bebek semtinin ilk iskâna açıldığı Lâle Devri'nden yirmi sene sonra inşa edilerek, Boğaziçi'nin köy içi mimari kültürüne öncülük etmiştir. 1980 yılında Vakıflar Genel Müdürlüğü'nün mülkiyetine geçmiştir.[1]

Kavafyan Konağı
Genel bilgiler
Konum İstanbul, Türkiye
Mevcut kullanan restorasyonda
Temel atma 1750'ler
Tamamlanma 1751
Sahip Vakıflar Genel Müdürlüğü
Teknik detaylar
Kat sayısı 3

Tarihçe

Kavafyan Konağı'nın en önemli iç mimari özelliği döneminin en erken örneği olan manzara betimlemeli duvar resimleridir. Ayrıca içinde in situ olmayan, yüklüklere atılmış ve mutfak tezgâhlarına sıvasız gelişigüzel yerleştirilmiş 18. yüzyıl Hollanda çinileridir.[2]

Osmanlı Sultanı I. Mahmud'un saltanatına rastlayan yıllarda inşa edilmiş konağın bir Rum evi idi. Ancak daha sonraları Ermeni bir aileye geçerek Kavafyan Konağı olarak anılmıştır.[3]

Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından 1973 yılında “aynen korunması gerekli kültür varlığı” olarak tescil edilmiş; 1998 yılında ise, koruma grubunun 1. Grup olarak belirlenmiş olmasına rağmen; hukuki bir takım sorunların henüz çözümlenememiş olması nedeniyle giderek yok olma tehlikesiyle karşı karşıya bulunmaktadır.[4]

Kaynakça

  1. Akçer Öztek, Seda (4 Temmuz 2014). "İstanbul'un En Eski Evi". restoret.wordpress.com. Öztek Mimarlık. 5 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2020.
  2. Hakan Alacalı, İlhan Özkeçeci, S. Nesli Gül Durukan, (26 Ocak 2018). "XVII-XIX. Yüzyıllarda Osmanlı Dönemi Konut Mimarisinde İç Mekân Tavan Süslemelerine Genel Bir Bakış" (PDF). 19 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2020.
  3. "İstanbul'un en eski evi Kavafyan Konağı…". fatosaltintas.wordpress.co. 4 Eylül 2017. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2020.
  4. ARSLAN, Hidayet (2014). "BOĞAZİÇİ'NDE 18. YÜZYILDAN KALMA BİR İSTANBUL EVİNİN DURUMU HAKKINDA SANAT TARİHİ BAĞLAMINDA YENİ DEĞERLENDİRMELER" (PDF). metu.edu.tr. 14 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.