Katolik ilahiyatı

Katolik Kilisesi teolojisi ya da kısaca Katolik ilahiyatı, Katolik Kilisesi Öğretici Kurumunun yetkisinde, doğal hukuka, kilise kanunlarına, dini yazılara, vahye ve elçisel geleneğe dayanmaktadır.[1][2]


Katolik Kilisesi

Yönetim

Papa

Papa I. Franciscus
Kutsal Makam • Kardinaller Heyeti
Ekümenik Konsil
Piskoposçu Yönetim
Latin Kilisesi • Doğu Katolik Kiliseleri

Geçmiş

Tarihçe

Hıristiyanlık • Katoliklik
Apostolik Veraset
Kilise'nin Dört İşareti • On Emir
İsa'nın Çarmıha Gerilişi
Dirilişi & Göğe Yükselişi
Meryem'in Göğe Kabulü
Katolik Kilisesi'ne Eleştiriler

Teoloji

Üçlü Birlik

Baba Tanrı • Oğul İsa • Kutsal Ruh
Katolik Teolojisi • Apolojetik
İlahi lütuf • Sakramentler
Araf (Hıristiyanlik) • Kurtuluş
Orijinal Günah • Azizler • Dogma
Bakire Meryem • Meryemoloji
Siret-i Meryem

Litürji ve Tapınma

Katolik Litürji
Efkaristiya • Tapınma Duası
Litürjik Yıl • Kanonik İncil

Ayin ve Tören

Roma Ayini • Ermeni Ayini
İskender Ayini • Bizans Ayini
Antakya Ayini
Batı Süryani Ayini
Doğu Süryani Ayini

Diğer Konular

Kilise ve bilim • Ekümenizm
Evrim Teorisi • Monastisizm
Dua • Müzik • Sanat

Katolik Kilisesi’nin öğretileri, İznik İman Açıklaması ve Elçilerin İman Açıklamalarını da içeren Katolik Kilisesi Kateşizmi’nde özetlenmiştir.[3][4] Katolik öğretileri , tarih boyunca önemli konular hakkında Papa’ın çağrısıyla toplanan kilise konsillerinde konuşulmuş ve netleştirilmiştir.[5] Ayrıca, İsa’dan 50 yıl sonra havariler tarafından gerçekleştirilen Kudüs Konsili ilk konsil ve 1962 ile 1965 yılları arasında gerçekletirilen İkinci Vatikan Konsili son Ekümenik konsil olarak kabul edilmektedir.[6] Katolik Kilisesi’nin Kutsal Ruh tarafından yönlendirildiğine ve öğretilerin hiç bozulmadan hatasızca korunduğuna inanılmaktadır.[7] Kiliseye göre, Kutsal Ruh; dini yazılar ve elçisel gelenek yoluyla tanrısal gerçekleri ortaya koymaktadır. Elçisel gelenek, havarilerden beri kilise aracılığıyla aktarılan inançlardan oluşmaktadır.[8]

Ekümenik Konsillerin yorumlanmasında Ruhbanlar, Papa ile birlik içinde mevcut öğretileri yanlışlarken veya doğrularken, Papalık tarafından da bildirilmiş şekliyle, Katolik Kilisesi’nin Öğretici Kurumu olan Magisterium’un onaylamış veya doğrulamış öğretilerinin hatasız olduğu kabul edilir.[9] Katolik teolojideki kilise kanunlarıyla, laik kanunları ilk ayıran İtalyan Protestan Alberico Gentili olmuştur.[9]

Litürji anlamına da gelen Katolik Kilisesi’ndeki ibadetler, kilise otoritesi tarafından belirlenmiştir. Efkaristiya ayini ve yedi sakrament ibadetlerin temelini oluşturmaktadır. Bunlara ek olarak, kişisel dualar, tespih duası, Haçın Durakları gibi ibadet çeşitleri de bulunmaktadır.

İnanç ilkeleri

İnsan ile Tanrı arasındaki ilişki

Katolik Kilisesi; Tanrı arzusu insanın yüreğinde vardır, çünkü insan Tanrı tarafından ve Tanrı için yaratıldı; Tanrı insanı kendisine doğru çekmeye devam ediyor, insan da aradığı gerçeği ve mutluluğu yalnız Tanrı’da bulabilir öğretisine sahiptir[10]:

“ İnsan Tanrı’yı unutsa ve reddetse bile, Tanrı, insanın yaşaması ve mutluluğu bulması için, her insanı durmadan Kendisini aramaya çağırır.[11] İnsanın yetenekleri insanı, kişiliği olan bir Tanrı varlığını tanımaya götürebilir. İnsanın Kendisine yakın olabilmesi için, Tanrı kendisini insana açıklamak ve insana bu vahyi inançla kabul etme gücü vermek istedi. Bununla birlikte Tanrı varlığını gösteren kanıtlar inancı hazırlayabilir ve imanın insan aklına aykırı olmadığını göstermeye yardımcı olabilir.[12] „

—Katolik Kilisesi Din ve Ahlâk İlkeleri

Kilise İnsan Tanrı’yla ilişki kurabilir başlıklı bölümü, insan doğası ve eğilimi gereği dinsel bir yaratıktır. Tanrı’ dan gelip, Tanrı’ya giden insan tamamen insanca bir yaşamı ancak Tanrı’yla olan özgürce bağı sayesinde yaşar ifadeleriyle özetler.[13]

Tanrı’nın insanı karşılaması

Kiliseye göre, Eski Ahit'ten başlayarak kendini yavaş yavaş gösteren Tanrı, bir insan olarak yeryüzüne oğlu İsa Mesih'i göndererek bu vahiy tamamlanmıştır. Bu vahyin Âdem ve Havva'nın günah işleyip yeryüzüne geldikten sonra kesilmediği[14][15], aksine, Tanrının onların düşüşünden sonra onlara bir kurtarıcı sözü verdiğini öğretmektedir. Tanrı, Nuh ve İbrahim ile yaptığı anlaşmalarla kendisini ortaya koyduklarına inanılır[16][17]. Tanrı, Sina Dağı'nda Musa'ya yasayı teslim etmiş[18] ve Eski Ahitte yer alan peygamberler aracılığıyla da konuşmuştur[19].

Kaynakça
  1. "CCC, 74–95". Vatican.va.
  2. "CCC, 1953–1955". Vatican.va.
  3. Marthaler, Berard L., (Ed.) (1994). "Preface". Introducing the Catechism of the Catholic Church: Traditional Themes and Contemporary Issues. New York: Paulist Press. ISBN 978-0-8091-3495-3.
  4. John Paul II (1997). "Laetamur magnopere". Vatican. 11 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2008.
  5. McManners, John, (Ed.) (2001). "Chapter 1". Oxford Illustrated History of Christianity. Oxford: Oxford University Press. ss. 37-38. ISBN 978-0-19-285439-1.
  6. McManners, John, (Ed.) (2001). "Chapter 1". Oxford Illustrated History of Christianity. Oxford: Oxford University Press. s. 37. ISBN 978-0-19-285439-1. In Acts 15 scripture recorded the apostles meeting in synod to reach a common policy about the Gentile mission.
  7. "CCC, 891". Vatican.va.
  8. Schreck, Alan (2000). The Essential Catholic Catechism: A Readable, Comprehensive Catechism of the Catholic Faith (Revised bas.). Franciscan Media. ss. 16-19. ISBN 978-1-56955-128-8.
  9. Schreck, Alan (2000). The Essential Catholic Catechism: A Readable, Comprehensive Catechism of the Catholic Faith (Revised bas.). Franciscan Media. s. 30. ISBN 978-1-56955-128-8.
  10. "CCC, 27". Vatican.va.
  11. "CCC, 30". Vatican.va.
  12. "CCC, 35". Vatican.va.
  13. "CCC, 44". Vatican.va.
  14. "CCC, 54". Vatican.va.
  15. "CCC, 55". Vatican.va.
  16. "CCC, 56". Vatican.va.
  17. "CCC, 59". Vatican.va.
  18. "CCC, 62". Vatican.va.
  19. "CCC, 64". Vatican.va.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.