Katharizm
Katharizm ya da Katarcılık, Orta Çağ'da Fransa'nın Albi bölgesinde ortaya çıkan, 12. ve 13. yüzyıllarda Batı Avrupa'da etkili olan bir tarikattır. "Kathar" adı, sözcük anlamıyla arınmış anlamına gelir. Din tarihçilerinden bazıları bu tarikatı Hristiyan tarikatlar sınıfına sokmaya çalışmışsa da, tarikat Kilise'nin görüşlerine karşı çıkmış ve reenkarnasyonu kabul etmiştir.
Kilise ve krallık Katharları birkaç kez imha girişiminde bulunmuş ve bunu sonunda 13. yüzyılda Haçlı orduları başarmıştır. 20.000 kişinin katledilmesi ve keşişlerin yakılmasından sonra, Kathar tradisyonu kısmen Trubadurlar tarafından sürdürülmeye çalışılmışsa da, bunların yaymaya çalıştıkları öğreti de yine Engizisyon tarafından yasaklanmıştır.
Yüzyıllarca unutulmuş durumda kalan Kathar öğretisi, 20. yüzyılda ünlü reenkarnasyon araştırmacısı İngiliz psikiyatr Dr. Arthur Guirdham'ın araştırmalarıyla yeniden gündeme getirilmiştir.
Türk araştırmacı-yazar Mine Saulnier (Mine G. Kırıkkanat), Gülün Öteki Adı adlı kitabında, ortak mülkiyeti savunan Şeyh Bedrettin'in Kathar öğretisinden esinlendiğini ileri sürer.
İnançları
Albigeois olarak da adlandırılan Katharlar'ın (Cathares) temel görüşleri şöyle özetlenebilir:
- Ruhun dünyevi kurtuluşa ermesi için pek çok defa bedenlenmesi gerekir.
- Ruhun kurtuluşunu maddi bağlardan kopma yoluyla aramak gerekir.
- Nefis terbiyesi ruhun kurtuluş sürecini hızlandırıcı bir yoldur.
- Dünyada düalite (ikilem) ilkesi geçerlidir.
- Dünyada Şeytan'ın egemenliği hüküm sürdüğünden, dünya yaşamı ötesinde bir cehennemden söz etmeye gerek yoktur. (Yani cehennem bizzat yaşadığımız kötülük dolu yeryüzü olarak kabul edilebilir.)
- Kötülüğün kaynağı bedensel istekler, maddi hırslardır.
- İsa'nın dediği gibi, mal mülk edinme kaygısı kaçınılması gereken nefsani bir kaygıdır.
- İsa Tanrı'nın oğlu değildir, o da hepimiz gibi, bir ruhtur.
- Katoliklik boş inançlardan başka bir şey değildir.
Kaynakça
- Les cathares et la réincarnation, Editions Payot, Paris, 1971
- Dharma Ansiklopedi