Kara deliklerde tamamlayıcılık ilkesi

Kara deliklerde tamamlayıcılık ilkesi kuantum kütleçekiminde kara deliklerin Hawking ışınımı sayesinde buharlaşmalarının kuantum mekaniğiyle uyumlu olabileceğini gösterir[1]. Şu üç ilkenin birbiriyle tutarlı olduğu gösterilerek[1] ilkenin arzu ettiği sonuç gösterilir:

  • İlke 1: Uzaktan bakıldığında bir kara deliğin buharlaşması tamamiyle kuantum mekaniği kanunları çerçevesinde gerçekleşir.
  • İlke 2: Uzay-zamanın klasik, maddenin ise kuantum yapıda olduğu yarı klasik yaklaşım, gergin ufuk dışındaki fiziği belli bir seviyeye kadar tarif etmek için yeterlidir.
  • İlke 3: Klasik kara delik haline karşılık gelen kuantum hal sayısı, Bekenstein-Hawking entropisi'nin üstel fonksiyonudur: exp(S).

2012 yılında başlayan ateşten set paradoksu tartışmalarında ise kara deliklerde tamamlayıcılık ilkesinin tutarlılığı tartışmaya açık hale gelmiştir. Bunlarda üstü kapalı şekilde kabul edilen bir dördüncü ilke açıkça yazılır:

  • İlke 4: Genel görelilikteki eşdeğerlilik ilkesi geçerlidir ve özel olarak kara deliğe düşen kişi olay ufkunu geçtiğini fark edemez.

Kaynakça

  1. Leonard Susskind, Larus Thorlacius ve John Uglum. The stretched horizon and black hole complementarity. Physical Review D 48(8), 3743--3761. arXiv:hep-th/9306069 12 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. DOI
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.