I. Bonifacio del Monferrato

I. Bonifacio del Monferrato Modern Yunanca: Βονιφάτιος Μομφερρατικός, Vonifatios Momferratikos) (d. yaklaşık 1150 – ö. 1207), Monferrato Markisi ve Dördüncü Haçlı seferi lideridir. Monferrato Markisi V. William ile Babenbergli Judith'in üçüncü oğludur. Babası İkinci Haçlı seferi'nden döndükten sonra doğmuştur. Yafa ve Aşkelon Kontu Guglielmo del Monferrato ile Kudüslü I. Konrad'ın kardeşidir.

Monferrato Arması.

Dördüncü Haçlı seferi
Bonifacio, Dördüncü Haçlı seferi'nin lideri seçilmesi, Soissons, 1201: Henri Decaisne'nin Tarih Resmi, erken 1840'lar, Salles des Croisades, Versailles.

Dördüncü Haçlı Seferi'nin ilk lideri Kont Champagne-Ardenneli III. Theobald'ın 1201 yılında ölmesi üzerine, Bonifacio yeni lider olarak seçilmiştir. Deneyimli bir askerdi ve evinde yenilen hanedanının şöhretini yeniden kazanma şansı vardı. Bonifacio'nin ailesi doğuda gayet iyi tanınıyordu. Yeğeni Baldwin ve kardeşi Konrad, Kudüs krallıkları yapmışlar, yeğeni Maria del Monferrato krallığın mirasçısıydı. Bonifacio'nin kuzeni Swabialı Filip, görevden alınan Bizans imparatoru II. İsaakios'un kızı İrene ile evlenmişti. Bonifacio, 1201 kışının Noelini, Hagenau'da Filip ile geçirdi. Orada amcası III. Aleksios'un esaretinden kaçan II. İsaakios'un oğlu IV. Aleksios'la da buluştu. Burada üçü, Aleksios'un taht haklarının yeniden alınmasının olasılıklarını konuştular. Bonifacio ve Aleksios ayrı ayrı Roma'ya gidip Papa III. Innocentius'tan gayretlerini kutsamasını istediler. Innocentius, Bonifacio'ye özellikle Bizanslılar dahil hiçbir Hristiyana saldırmamasını söyledi.

Haçlılar, Venedik doçesine, filolarını kullandıkları için borçluydular. Doçe, Haçlıların Kahire'ye yelken açmadan önce isyan eden Trieste, Moglie ve Zadar şehirlerine saldırmalarını istedi. Haçlı ordusu tarafından saldırıya uğrayan şehirler papaya nefretlerini bildirdiler. Doçe, Enrico Dandolo, Haçlı seferinin artık gerçek, Bonifacio ise göstermelik lideriydi. Aleksios Angelos, Haçlılara ve onların ana finansörü Venedik Doçesine tahtını alması karşılığında servet ve şan önerdi. Dandolo, Aleksios Angelos'tan tahtını geri aldığında Ortodoks Kilisesinin Roma'ya bağlayacağına dair söz alarak Papa'nın gönlünü kazandı. Bu olurken, donanma 1203 yılında rotasını Konstantinopolis'e çevirdi.

Konstantinopolis, 1204 yılında alındıktan sonra, Bonifacio hem batılı krallar hem de Bizans vatandaşları tarafından yeni imparator kabul edildi. Fakat Venedikliler onun zaten imparatorlukla birçok bağı olduğu ve yeterince kontrol edemeyeceklerini düşünerek veto ettiler. Yerine I. Baodouin'i seçtiler. Bonifacio, Girit içinde olacak şekilde Selanik Krallığı kurdu ancak sonra Girit'i Baudouin'e vermek zorunda kaldı. Geç 13. yüzyıl ve 14. yüzyıl kaynakları, Bonifacio'nin Selanik üzerindeki hak iddiasını buranın genç kardeşi Renier del Monferrato'e 1180 yılında Bizans İmparatoru I. Manuil'in kızı Maria ile evliliğinde verilmesine dayandırdığını yazarlar.[1]

Ailesi ve ölümü

Bonifacio, yaklaşık 1170 yılında Helena del Bosco ile evlenmiştir. Bu evliliğinden üç çocuğu olmuştur.

  • VI. Guglielmo del Monferrato, (yaklaşık 1173-17 Eylül 1226) Monferrato Markisi.* Beatrice, Savona Markisi II. Henry ile evlenmiştir, Markisin üç karısından ikincisidir. 1190'larda bestelenen Vaqueiras'ın şarkılarında geçen Bel Cavalher ("Adil Şövalye") Beatrice'tir.
  • Agnes del Monferrato (ö. 1207), İmparator Latin imparatoru Henri ile 1207 yılında evlenmiştir.

Nikitas Honiatis'e göre geç 1186-erken 1187 yılında tekrar evlenmiştir. Gelin, muhtemelen Renaud de Châtillon ile ilk karısı Antakya prensi Konstans'ın kızı Jeanne'dır. Bu evlilikten çocuğu olmamış ya da ergenliğe ulaşmış çocuğu olmamıştır.[2]

1204 yılında Konstantinopolis'te Macaristan Kralı III. Béla'nın kızı dul prenses Margaret ile evlenmiştir. II. İsaakios'un karısıydı. Bir çocukları oldu:

  • Demetrius del Monferrato, d. yaklaşık 1205, Selanik Kralı

Bonifacio, Bulgarların 4 Eylül 1207 tarihinde kurduğu pusuda öldürülmüş, kafası Bulgar çarı Kaloyan'a gönderilmiştir.

Kaynakça
Özel
  1. E.g. Salimbene de Adam, Chronicle, 1966 edition vol. 2 p. 790. Cf. Runciman & 1951-1954, vol. 3 p. 125, and for full discussion Haberstumpf 1995, ss. 56–67.
  2. http://fmg.ac/Projects/MedLands/CHAMPAGNE%20NOBILITY.htm#JeanneChatillonMBonifazioMonferrato 22 Şubat 2012 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi Champagne Nobility
Genel

İleri Okuma
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.