Ghada Amer

Amer Mısır, kahire de doğdu ve dindar Müslüman bir ailede yetişti. 1974 yılında 11 yaşındayken Fransa’ya ailesinin yanına taşındı. Nice de lisans ve yüksek lisans yaptığı Villa Arson okulunda resim bölümünde okudu ve 1995'te Amerika’ya taşındı.

Villa Arson’da lisans ve yüksek lisans öğrencisi olmasına rağmen, sadece erkek öğrenciler için olan resim derslerine alınmadı. Bu durum onu batı dünyasında baskın erkek tablolarını yıkmak için yeni yollar aramaya teşvik etti. Yenilikçi ve kışkırtıcı olarak, annesi ve büyük annesinden öğrendiği dikiş ve nakış yeteneğini kullandı. Bu durumu sanat dünyasında kadınlar için gururlandırıcı ve iddialı bir araç olarak "medeni iş" adı altında nitelendirdi.

Bir multimedya sanatçısı, Amer iğne ile resmi birleştirerek yaptığı soyut tuvallerle tanınmaktadır. Çalışmaları genellikle kadınlık, cinsellik, çocuk kimliği ve İslam kültürü ile ilgili sorunlara hitap eder. [6] Çalışmaları geleneksel olarak erkeksi tarzı yıkmaya çalışır, kadın cinsiyet normlarını reddeder ve feministtir. Bütün eserleri heykel, çizim, resim, performans, ve yerleştirme sanatı örnekleri içerir. Amer'in birden çok coğrafi bölgede yaşaması onun eserlerine yansımıştır. Eserleri anlamları değiştirme ve soyut kavramlardan ve ekspresyonizm den etkilenmiştir. Eserleri politik olarak yanlış ve amaçları yıkıcı bir görüntü benimsemiştir.

Amer'in Cinq Femmes Au Travail dikiş nakış teknikleri, dergilerde çocuk bakımında kadınlara yönelik reklamı yapılan kadınların temizlik, pişirme ve pişirme yöntemlerini göstermektedir. Bir yıl sonra pornografik konuları tasvir etmeye, uyuşturucu almış çıplak kadınları ya da sömürü fikrini devirmek için diğer kadınlarla uzun süredir bu konuları nesnelleştiren resimleri betimlemeye başladı. 2000 yılında Hustler ve Club gibi dergilerden kadın görüntüleri çıkararak çalışmalarını sürdürdü. Coleurs Noires ve The Slightly Smaller adlı eserlerinde seri bir şekilde mastürbasyon yapan, seri figürler ve erotik görüntüleri işledi. İşe tanık olma deneyiminin başlangıçta şaşırtıcı ve samimi olması amaçlanmıştır. Böylece kadının cinsel arzusuna dikkat çekmiş ve bunu kutlamıştır. Amer pornografinin imajının başlangıç ​​noktası olduğunu, sonra başka bir şey haline geldiğini söylemiştir. Erkekler tarafından erkekler için yapılmış bir gelenekten gelen pornografinin radikal hayal gücü, erotik kadın arzularını ve fantezilerini gösterir.

İşlemeli tuvalleri ile en iyi tanınan Amer, basım, çizim, heykel ve montaj ile ilgili de çalışıyor. Örneğin, 2001 yılında Ghad Amer, heykel montajı, elli dört kutu içerdiği, tuval bezeli ve kadın güzellikleri ve cinselliğiyle ilgili metinlerle işlenmiş Pleasure Ansiklopedisini oluşturdu. Pleasure Ansiklopedisi Ali İbn Nasr Al Katib'in 12. yüzyılda Arapça bir metni paylaştığı bir makaledir İslam kültürünün ilerici bir döneminde üretilen ancak bugün yasaklanmış olan erkekler ve kadınlar için cinsel zevki kataloglayan edebi bir el kitabıdır.  Çalışmayı yapmak için Amer cinsiyet ve güzellik hakkında konular içeren kadın metinlerini seçmiştir. Daha sonra elli dört istiflenmiş tuval kaplı kutuya bir altın iplik geçirdi. Sante Fe da Love Park adlı kamu çalışmaları yaptı. Barselona'da dezavantajlı bir semtte olan Yeni Meksika’da bugün dünyadaki Yoksulların % 70'i Kadın (2001).

11 Eylül 2001 olaylarının ardından Amer'in çalışmaları İslamcı terörizm suçlamasıyla ilgili konuları araştırmaya başladı. Terörün Dili (2005), altın taçlarla süslü parlak bir pembe duvar kağıdından ve terörizm teriminin çok sayıda tanımını yazdığı bir kafes desenden oluşuyordu. Arapça dilinde terörizm tanımı yok. Terörizm Arapça sözlüklerde dizine eklenmediğini ifade eden tabaklar, bardaklar, peçeteler ve tepsiler yaptı. La Salon Courbé (2007) benzer tartışmalı konularla uğraştı. Mısır'ın zarif evlerinde bulunan özenle dekore edilmiş bir çizim odası kurdu. Ancak, ev sahnesi göründüğü kadar davetkâr değildi. Terörizmin arapça tanımı olarak Amer’in bulduğu tek tanım halı desenlerindeki karışık örüntülerdi.

Kariyerinin üzerinden yirmi yılı aşkın süredir Amer'in çalışmaları, kadınlarla ilgili stereotipilerin yanı sıra Amerikan-Müslüman kimliğini de ele aldı. İslami yetiştirme ve Batı davranış modelleri arasındaki farklara rağmen, Amer'in çalışmaları, pek çok kültürde yaygın olan kadınların ezilmesi gibi evrensel sorunları ele alıyor. Ev yaşamının zulmüne, kadın cinselliğinin ve zevkinin kutlanmasına, sevginin anlaşılmazlığı, savaşın ve şiddetin aptallığının ve resmi güzellik arayışlarının kadınları teslim etmesi, sanatında keşfedip ifade ettiği toprağı ifade eder.

Amer'in eseri Cheim & Read, New York gibi mekanlarda sayısız solo ve grup sergilerinde sergilendi; Deitch Projects, New York; 2000 Whitney Bienali, New York; S. 1. Çağdaş Sanat Merkezi, New York; 2000 Gwangju Bienali, Güney Kore; SİTE Santa Fe, New Mexico; 1999 Venedik Bienali; 1997 Johannesburg Bienali; Gagosian Galerisi, Londra; ve Gagosian Galerisi, Beverly Hills. [5] Tel Aviv Sanat Müzesi'nde  bir kişilik sergisi bulunan ilk Arap sanatçısı. [11] ARTnews dergisinin Eylül 2006 sayısının kapağında, erotik sanat [12] üzerine odaklanan bir eser olarak, çalışmalarının bir ayrıntısı olan Knotty Nice, kullanıldı.

2003 yılında Amer'in eseri, Her İki Yönden Görülmeye: Çağdaş Afrika Diasporası Sanatı'nın Queens'deki Afrikalı Sanatlar Müzesindeki Sanatı'na dahil edildi. 2008 yılı başlarında çalışmalarının retrospektifi Brooklyn Sanat Müzesi'nde sergilendi, müzenin Elizabeth A. Sackler Feminist Sanat Merkezi'nde. Aynı yıl, Chiara Clemente'nin "Our City Dreams" adlı belgeselinde yer aldı. 2014 ve 2015 yıllarında yaptığı çalışma, Simon Njami'nın küratörlüğünü yaptığı "İlahi Komedya: Cennet, Araf ve Çağdaş Afrikalı Sanatçılar Tarafından Yeniden Cehennem" adlı gezici sergiye dahil edildi.

Amer, 1999 Venedik Bienali'nde UNESCO ödülüne layık görüldü.

• Chicago Sanat Enstitüsü, Chicago
• Birmingham Sanat Müzesi, Birmingham,
• Pompidou Merkezi, Paris, Fransa
• Detroit Sanat Enstitüsü, Detroit
• Fond National d'Art Contemporain (FNAC), Paris, Fransa
• Fonds Régional d'Art Contemporain (FRAC), Auvergne, Fransa
• Fonds Régional d'Art Contemporain (FRAC), Provence-Alpes-Côte d'Azur, Fransa
• Guggenheim Müzesi, Abu Dhabi, Birleşik Arap Emirlikleri
• Hood Sanat Müzesi, Dartmouth College, Hanover, NH
• Indianapolis Sanat Müzesi, Indianapolis, IN
• İsrail Müzesi, Kudüs, İsrail
• LaM Müzesi, Lille Metropolit Modası, Çağdaş ve Diş Sanatı Modası, Villeneuve d'Ascq, Fransa
• Müze Kunstpalast, Düsseldorf, Almanya
• Neuberger Berman Sanat Koleksiyonu, New York
• Sammlung Goetz, Münih, Almanya
• Samsung Museum of Art, Seul, Güney Kore
• Speed ​​Art Müzesi, Louisville
• Tel Aviv Sanat Müzesi, Tel Aviv, İsrail
• Crystal Bridges Amerikan Sanatı Müzesi, Bentonville,

•    Ghada Amer. www.ghadaamer.com [Amer'in websitesi]. 2016-10-04.
•   Okeke-Agulu, Chika. "Amer, Ghada". Grove Art Online. Oxford University Press.  8 March 2015.
•   "Ghada Amer: Defusing the power of erotic images". New York Times Arts Review. 12 March 2007. Retrieved 1 February 2014.
•   Posner, Helaine (2013). "Bad Girls: Ghada Amer". In Heartney, Eleanor. The Reckoning: Women Artists of the New Millennium. New York: Prestel. pp. 24–29.
•   ^b"Ghada Amer". Cheim & Read. Retrieved 7 March 2015.
•   Auricchio, Laura (Winter 2001). "Works in Translation: Ghada Amer's Hybrid Pleasures". Art Journal. 
•   Oguibe, Olu (1 Feb 2014). "Love and Desire: The Art of Ghada Amer". Third Text: 63–74.
•   Enright, Robert; Walsh, Meeka (1 Feb 2014). "The Thread of Painting". Border Crossings: 24–37.
•    Heartney, Eleanor. Reckoning: Women Artists of the New Millennium. Prestel. pp. 24–29.
•  Ozler, Levent (1 January 2008). "Ghada Amer: Love Has No End". Dexigner. Retrieved 8 March 2015.
•  Winegar, Jessica (2004). Mattar, Philip, ed. Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa. 1 (2nd ed.). New York: Macmillan Reference USA. p. 176. 
•  "September 2006". Art News. Retrieved 8 March 2015
•  Cotter, Holland (21 November 2003). "ART REVIEW; An African Diaspora Show Asks: What Is Africanness? What Is Diaspora?". The New York Times. Retrieved 8 March 2015.
•  Rosenberg, Karen (June 20, 2008). "Art Review: Veiled or Naked: Scrutinizing Women's Roles". New York Times. Retrieved 7 March 2015.
•  "THE DIVINE COMEDY: Heaven, Purgatory and Hell Revisited by Contemporary African Artists". Exhibitions. Savannah College of Art and Design. Retrieved 8 March 2015.
•  ^f"Ghada Amer: Biography". Brooklyn Museum. Retrieved 1 February 2014.
•  Ghada Amer Website Biography21 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Retrieved 7 March 2015.

• Artist's Website
• Brooklyn Museum Exhibition, Ghada Amer: Love Has No End
• Ghada Amer collection at the Israel Museum. Retrieved September 2016.
• Marie Christine Eyene "Ghada Amer, du porno populaire à l'érotologie arabe" Africultures