Gaius Licinius Mucianus

Gaius Licinius Mucianus, birinci yüzyılda yaşamış ve özellikle Vespasianus döneminde politik olarak etkili olmuş doğa tarihçisidir. Bir dönem Suriye valisi olarak görev yapmış olan Mucianus’un, bu bölgenin coğrafyasına ve bitki örtüsüne dair yazdıkları önemlidir.[1]

Hayatı

Adından yola çıkıldığında Mucia ailesinden Licinia ailesine evlatlık olarak geçtiği görülmektedir.[2] Claudius tarafından Gnaeus Domitius Corbulo ile birlikte Ermenistan Krallığı'na gönderildi. Nero döneminde, 63 ya da 64 yılında konsüldü.[3]

Yahudi isyanı başladıktan sonra 67 yılında Suriye valisi olarak görev yaptı. Yahudi isyanını bastırmak için bölgeye gönderilen ve ileri tarihte imparator olan Vespasianus ile başlangıçta arası kötü iken zamanla ikili arasındaki buzlar eridi.[4] Galba'nın ölümünden sonra bu ikili Otho'ya bağlılık yemini ettiler ancak iç savaş başladığında Mucianus, Vespasianus'u tahtı ele geçiren Vitellius'a karşı tahtta iddia etmesi için ikna etti.[2]

Vespasianus doğuda kalırken Mucianus Anadolu üzerinden Trakya'ya geçti. Roma'ya ulaştığında Vitellius ölmüş ve yerine Vespasianus'ın oğlu Domitianus geçmişti. Ancak Vespasianus gelene kadar Mucianus iktidarı O'nun adına ele aldı.[2]

72 yılında tekrar konsül olarak atandı.[5] Bununla birlikte Titus Flavius Vespasianus ya da Domitianus dönemlerinde adı hiç geçmez. Bu nedenle 78 yılından önce ölmüş olabileceği düşünülür.[6]

Kaynakça

  1. Long, George (1870). "Mucianus, Licinius". A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology vol. III. (Ed.: William Smith). Boston: Little Brown and Company, s. 1118.
  2.  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Mucianus, Licinius". Encyclopædia Britannica. 18 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 954.
  3. See Judith B. Ginsberg, "Nero's consular policy", American Journal of Ancient History, 6 (1981), p. 68 n. 55 for a discussion of the year of Mucianus' consulship.
  4. Caldwell, Thomas (2015). The Career of Licinius Mucianus (MA). The University of Melbourne, 96-106. (https://minerva-access.unimelb.edu.au/handle/11343/91093)
  5. Paul Gallivan, "The Fasti for A.D. 70–96" 27 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Classical Quarterly, 31 (1981), p. 188.
  6. Syme, Some Arval Brethren, p. 15
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.